افزودن دارو به درمان استاندارد سرطان، طول عمر بیمار را افزایش می دهد!

آزمایش بالینی جدید نشان میدهد، درمان طولانی مدت با داروی ریتوکسیماب (ریتوکسان) میتواند طول عمر برخی از بیماران مبتلا به فرم نادری از سرطان خون را افزایش دهد.

پزشکان انتظار دارند این روش، برای افراد مبتلا به لنفوم سلول منتل تبدیل به استاندارد جدید شود.

افزودن دارو به مراقبت های استاندارد میتواند عمر بیماران سرطانی را طولانی تر کند.

این بیماری که به عنوان لنفوم سلول منتل شناخته می شود، به طور کلی غیر قابل درمان است. اما درمان های مختلف می توانند زندگی افراد را طولانی کنند. به عنوان مثال، بعضی از بیماران، می توانند برای از بین بردن سلول های سرطانی، پس از پیوند سلول های بنیادی، برای بازگرداندن سلول های طبیعی خون، تحت شیمی درمانی قرار گیرند.

اما در حالی که این روش می تواند برای مدتی موثر باشد، بیشتر بیماران متوجه میشوند که سرطان به عقب برمی گردد. بنابراین آزمایش جدید که توسط روچه سازنده ریتوکسان تأمین مالی شده است، بررسی کرد که آیا یک گام اضافی میتواند کمک کند یا خیر: بیماران ریتوکسان را به مدت سه سال پس از پیوند سلولهای بنیادی خود مصرف میکنند.

به طور کلی، محققان دریافتند که این روش امید به آینده بیماران را بهبود می بخشد. پس از چهار سال، ۸۳ درصد از بیمارانی که ریتوکسیماب مصرف کردند هنوز زنده بودند و بیماری آنها بدون پیشرفت بود، در مقایسه با ۶۴ درصد از بیماران که تنها درمان استاندارد داشتند.

کارشناسان گفتند این یافته ها باید تأثیر فوری بر درمان بیماران داشته باشد.

دکتر اناس یونز ، رئیس خدمات لنفوم در مرکز سرطان Memorial Sloan Kettering در نیویورک، گفت: “این روش باید به عنوان استاندارد جدید مراقبت در نظر گرفته شود.”

با این حال، به نظر یونز، که در این مطالعه دخالت نداشته است، نگرانی هایی در خصوص استفاده طولانی مدت از ریتوکسیماب وجود دارند.

وی خاطرنشان کرد که این دارو سیستم ایمنی را سرکوب می کند، بنابراین عفونت ها همیشه خطرناک می شوند.

یونز افزود: “اما به نظر می رسد مزایای این دارو بیشتر از خطرات آن است”.

دکتر استیون لوگویل، از دانشگاه پزشکی نانت، در فرانسه، این مطالعه را هدایت کرد.

وی موافق است که “حفظ ریتوکسیماب” یعنی استفاده از آن در طولانی مدت، پس از پیوند سلول های بنیادی – باید تبدیل به یک استاندارد جدید شود.

لوگویل گفت: “افزایش بقای کلی باید هماتولوژیست ها را تشویق به تجویز حفظ ریتوکسیماب برای بیماران پیوند شده کند.”

به گفته انجمن لوسمی و لنفوم، لنفوم سلول منتل یکی از حدود ۷۰ زیر مجموعه نوع لنفوم غیر هوچکین است. در ایالات متحده، حدود ۴۲۰۰ نفر در هر سال تشخیص داده میشود که به این بیماری مبتلا هستند که اکثر آنها مردان مسن هستند.

پزشکان مدت هاست که از ریتوکسیماب برای درمان برخی از سرطان ها، از جمله لنفوم سلولی منتل استفاده می کنند. این دارو یک آنتی بادی طراحی شده توسط آزمایشگاه است که روی پروتئین بر روی گلبول های سفید (لنفوسیت ها) که سلول های B نامیده میشوند، جفت میشود؛ این ها سلول هایی هستند که در لنفوم سلول انسانی آسیب دیده اند.

همانطور که می دانید، ریتوکسیماب همراه با داروی های شیمی درمانی با دوز بالا برای از بین بردن سلول های B سرطانی استفاده می شود. سپس برای بعضی از بیماران پیوند سلول های بنیادی “اتولوگ” انجام می شود. این بدان معنی است که برخی از خود سلول های بنیادی خون قبل از رژیم دارویی حذف می شوند؛ پس از آن، سلول های بنیادی برای بازگردان سلولهای جدید و سالم خون، دوباره به بدن تزریق می شوند.

برخی از بیماران – از جمله کسانی که مسن تر و ضعیف تر هستند – نمی توانند پیوند داشته باشند.

یونز گفت، تحقیقات دیگری نشان داده اند که حفظ ریتوکسیماب که پس از درمان داروهای استاندارد به منظور پیشگیری از سرطان انجام می شود، می تواند طول عمر این افراد را افزایش دهد.

یافته های جدید نشان می دهند این روش برای بیمارانی که پیوند انجام داده اند صدق میکند.

این آزمایش شامل ۲۹۹ بیمار بود که هنگام تشخیص لنفوم سلول منتل، جوانتر از ۶۶ سال بودند. همه تحت درمان استاندارد دارو با ریتوکسیماب و شیمی درمانی قرار گرفتند. اکثریت آنان یعنی ۸۶ درصد از آنها آن طور که باید، به پیوند سلول بنیادی پاسخ دادند.

سپس نیمی از بیماران به طور تصادفی، برای سه سال حفظ درمان با ریتوکسیماب تعیین شدند و هر دو ماه یک بار تزریق IV برای آنها انجام شد. بقیه با مراقبت های استاندارد پیگیری شدند. محققان دریافتند، پس از چهار سال، ۸۹ درصد از بیماران با ریتوکسیماب در مقایسه با ۸۰ درصد در گروه مقابل، هنوز زنده بودند.

بیماران ریتوکسیماب احتمال بیشتری داشت که از عود سرطان یا عوارض جانبی جدی مانند عفونت شدید و واکنش های آلرژیک در امان بمانند. این امر در مورد ۷۹ درصد از بیماران ریتوکسیماب، در مقایسه با ۶۱ درصد از بیماران با مراقبت استاندارد، صدق کرد.

طبق گفته لوگویل، “نگهداری ریتوکسیمب بعد از پیوند سلول های بنیادی سلاحی جدید در انبار مبارزه علیه لنفوم سلولی منتل است.”

وی خاطرنشان کرد که درمان های دیگر به تازگی تایید شده اند – داروهای خوراکی که ناهنجاری های سلول های سرطانی را مورد هدف قرار میدهند – در حالیکه داروهای دیگر در حال توسعه هستند.

طبق یک گزارش منتشر شده، همانند دیگر داروهای آنتی بادی، ریتوکسیماب هزینه زیادی دارد، یعنی هزاران دلار در هر ماه پس از مخارج بیمارستان صرف این داروها میشود. لوگویل اشاره کرد که بازپرداخت “در برخی کشورها ممکن است مسئله ساز باشد.”

اما، وی افزود، هزینه باید در برابر این واقعیت که دارو طول عمر بیماران را افزایش می دهد و دارای ” سمیت اندک” است، در نظر گرفته شود.

یونز گفت که “پیام مهم” از این یافته ها این است که زمان بقا بیماران به طور مستمر در حال بهبود است.

یافته های این مطالعه در ۲۸ سپتامبر در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شدند.

مقاله مرتبط : ۱۵ نشانه سرطان که باید آنها را بشناسید !