ظروف مسی میکروب ها را از بین می برد!

پژوهشگران مرکز تحقیقات میکروب شناسی کاربردی انگلیس دریافتند که دوره رشد باکتری اشیر شیاکلی که مسبب بسیاری از بیماری های رایج است، روی ظروف مسی و برنجی بسیار کوتاهتر از ظروف استیل است. به گفته این محققان دوره رشد باکتری Ecoli روی ظروف استیل حدود ۳۴ روز، روی ظروف برنجی ۴ روز و روی ظروف مسی فقط ۴ ساعت است. با توجه به خاصیت ضد میکروبی این فلز، پژوهشگران امیدوارند با استفاده از آن در ساخت ظروف آب میوه، نگرانی های موجود در خصوص آلودگی آب میوه های بسته بندی شده برطرف شود.

ظروف مسی چه ویژگی هایی دارند؟

استفاده از ظروف مسی در تهیه غذای سالم حائز اهمیت است. مس فلز نسبتاً قرمز رنگی است که خاصیت هدایت الکتریکی و حرارتی بسیار بالایی دارد (در بین فلزات خالص، تنها خاصیت هدایت الکتریکی نقره در حرارت اتاق از مس بیشتر است.) چون قدمت مصنوعات مسی کشف شده به سال ۸۷۰۰ قبل از میلاد بر می گردد، احتمالاً این فلز قدیمی ترین فلز مورد استفاده انسان است. مس علاوه بر اینکه در سنگ های معدنی گوناگون وجود دارد، به حالت فلزی نیز یافت می شود.

این فلز را یونانیان تحت عنوان chalkos می شناختند. چون مقدار بسیار زیادی از این فلز در قبرس استخراج می شد رومیان آن را cyprium aes می نامیدند. بعدها این واژه به فرم ساده تر cuprum درآمد و در نهایت انگلیسی شده و به لغت copper تبدیل شد.

تمیز کردن ظروف مسی

ظروف مسی را اگر پس از هر بار استفاده با آب گرم و مایع ظرفشویی توسط یک ابر نرم بشوییم، تقریباً همیشه تمیز و شکیل خواهند بود. بهتر است همیشه آن ها را داخل یک دستمال یا حوله بپیچیم که در مجاورت هوا به سرعت اکسید نشوند؛ اما چون بالاخره در هر شرایطی اکسید خواهند شد و سطح آن ها به رنگ بنفش مایل به قهوه ای تمایل پیدا می کند، راه چاره آن را نیز در نظر گرفته ایم؛ برای تمیز کردن ظروف مسی که در مجاورت هوا اکسید شده اند، از مقداری کرم جلاسنج و پنبه استفاده می کنیم و پس از این که به راحتی لکه های روی مس را از بین برد، ظرف را با آب گرم و مایع ظرفشویی توسط ابر می شوییم؛ علاوه بر این که سابیدن ظروف با اسکاچ و سیم و مقداری پودر لباسشویی، جلای خاصی به آنها می دهد و تمام اکسیدهایش را از بین می برد، سفید کردن مس نیز، از آن دسته کارهایی است که در ایران متداول و مرسوم بوده و فروشگاه هایی که کار مس می کنند، توسط کارگاه های مس گری، سفید کردن ظروف مسی و در واقع آب کاری داخل آن ها را تقبل می کنند.

چه میکند این ظروف مسی؟

از قدیم الایام شنیده ایم مربایی که در مس درست می شود، رنگ و لعاب دیگری دارد. قابلمه مسی با داخل قرمز رنگ، باعث می شود رنگ میوه برای مربا بسیار زنده، شفاف و بلوری شود و ترکیباتی از مس که داخل شهد مربا می شود، باعث جلوگیری از شکرک زدن مربا می شوند. از جمله بزرگترین مشکلاتی که در پخت مربا وجود دارند می توان به کدر و بدرنگ شدن و همچنین شکرک زدن مربا اشاره کرد که آن را غیر قابل مصرف می کند. چندین راه برای از بین بردن این مشکلات وجود دارند؛ اول این که حتماً مربا را در ظروف مسی (که کاملاً آن ها را تمیز کرده باشیم) درست کنیم و دوم این که از میوه های رسیده و درجه یک و مرغوب استفاده کنیم.

راز مرباهای خوش رنگ و بلوری

یک باور غلط بین مردم رواج دارد که مربا را از میوه های ریز ، درجه ۳ و در واقع آن دسته از میوه ها که قابل چیدن در ظرف میوه خانوار نیستند، درست کنند! بارها و بارها مشاهده شده در میوه فروشی ها، میوه های ته بار یا آن هایی را که نزدیک به خرابی هستند، به قیمت های ارزان برای تهیه کمپوت و مربا به فروش می رسانند! تا زمانی که از میوه تازه، رسیده و درجه یک برای مرباها استفاده نکنیم، نمی توانیم توقع داشت مربای خوش رنگ و بلوری داشته باشیم. پس اگر مربایی کدر و بدرنگ دیدید، شک نکنید از میوه های نامرغوب تهیه شده است!

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه