تعیین دوز دقیق وارفارین با آزمایش ژنتیکی

آزمایش ژنتیک میتواند باعث شود رقیق کننده های خون بی خطرتر شوند.

مطالعه ای جدید گزارش می دهد که آزمایش ژنتیکی می تواند ایمنی وارفارین را بهبود بخشد.

آزمایش ژنتیکی

وارفارین (کومادین، Jantoven) اغلب برای جلوگیری از لخته شدن خون تهدید کننده در بیماران پر خطر تجویز می شود. با این حال، ژن های بیمار می تواند چگونگی فرآیند عمل وارفارین در بدن را تحت تاثیر قرار دهد. محققان توضیح دادند که مقدار بسیار کم وارفارین از لخته شدن خون جلوگیری نمی کند در حالی که مقدار بسیار زیاد آن نیز می تواند باعث خونریزی داخلی شود.

وارفارین ضد انعقادی است که به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرد، اما نسبت به سایر داروهای خوراکی عواقب بد بسیار بیشتری دارد. نویسنده اول این پژوهش، دکتر برایان گِیج گفت: هزاران بیمار به علت خونریزی ناشی از وارفارین در بخش اورژانس یا بیمارستان به سر می برند اما ما همچنان آن را تجویز می کنیم زیرا بسیار موثر، برگشت پذیر و ارزان است.

محققان اظهار داشتند، که آنان با جستجو کردن تنوع در سه ژن دریافتند که درمان با وارفارین میتواند بی خطر تر شود.

گونه های یک ژن بر چرخه ویتامین K تاثیر می گذارند (ویتامین K برای لخته شدن خون مورد نیاز است). گونه ها در ژن دیگر نیز حساسیت وارفارین را تحت تاثیر قرار می دهند. به گفته محققان، گونه های موجود در ژن سوم بر متابولیسم وارفارین در کبد تأثیر می گذارند و اگر دوز سریعا به اندازه کافی تنظیم نشود، ممکن است مسمومیت (اوردوز) ایجاد شود.

این مطالعه شامل حدود ۱۶۰۰ فرد ۶۵ ساله و بالاتر در معرض خطر بالای ابتلا به لخته خون پس از عمل جراحی جایگزینی مفصل ران یا زانو بود. دوز دریافتی وارفارین برای افراد به صورت تصادفی یا براساس عوامل بالینی استاندارد مانند سن، قد و وزن، یا براساس عوامل بالینی به همراه تنوع در این سه ژن تعیین شد.

حداقل یک رویداد بد (یعنی خونریزی، لخته شدن خون در رگ ها یا مسمومیت با وارفارین اتفاق افتاد) در ۱۵ درصد بیمارانی که به روش سنتی دوز دارو تعیین شده بود و در ۱۱ درصد از بیمارانی که دوز دارو برای آنها براساس آزمایش ژنتیکی تعیین شده بود رخ داد، یک تفاوت ۲۷ درصدی.

گِیج در ادامه گفت: در کنار این سه تنوع ژنی تحلیل شده در این مطالعه، انواع ژنتیکی دیگری وجود دارند که ممکن است به هدایت دوز وارفارین کمک کنند، به ویژه در میان بیماران آفریقایی تبار.

گِیج در نشست خبری دانشکده گفت: “در آینده ما امیدواریم ارزیابی کنیم چگونه این انواع ژنتیکی بر وارفارین تاثیر می گذارند.”

یکی از اشکالات در این آزمایش میتواند هزینه باشد.

گِیج می گوید: “گرچه آزمایش ژنتیکی گران تر از تعیین دوز بالینی است، اما هزینه آن در حال کاهش است. ما در این مطالعه برآورد کردیم که هزینه های آزمایش ژنتیکی کمتر از ۲۰۰ دلار برای هر نفر است که کمتر از یک ماه بستری به خاطر ضد انعقاد جدیدتر است.”

این مطالعه در ۲۶ سپتامبر در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد.

‏‫‬‬‬