تفاوت نگرش پزشک و بیمار در مورد لوسمی
محققان می گویند: بیماران تحت شیمی درمانی برای لوسمی میلوئید حاد (AML) تمایل دارند به بیماری و پیش آگهی خود با دیدی متفاوت از پزشکان خود بنگرند.
یک مطالعه جدید نشان می دهد که استرس تشخیص لوسمی ترسناک ممکن است مانع ارتباط روشن و صریح پزشک و بیمار شود.
محققان دریافتند که بیماران تمایل دارند خطر مرگ در اثر درمان را بزرگ برآورد کنند و در عین حال بیش از حد روی شانس خود برای درمان کامل حساب میکنند.
دکترالجوحری، نویسنده ارشد این پژوهش گفت: “بیماران مبتلا به AML با تصمیمات درمانی بسیار پیچیده ای مواجه هستند که اغلب در عرض چند روز پس از تشخیص آن، باید درمان ها صورت گیرند.”
الجوحری، استادیار پزشکی گفت: “از آنجا که آنها با تصمیم قاطع مواجه هستند، باید درک کنند که خطرات درمان در مقایسه با احتمال معالجه چیست.”
AML سالمندی نوعی سرطان است که به طور کلی در افراد مسن دیده می شود که در آن مغز استخوان سلول های سفید خون، گلبول های قرمز یا پلاکت های غیر طبیعی تولید میکند. به گفته کلینیک کلیولند، به عنوان درمان میتوان از شیمی درمانی، پرتودرمانی، دارو درمانی یا پیوند سلولهای بنیادی استفاده کرد.
محققان روی ۱۰۰ بیمار مبتلا به AML متمرکز شدند. نیمی از آنها تحت مراقبت های شدید ۴ تا ۶ هفته بودند، در حالی که نیمی دیگر بیشتر به صورت سرپایی تحت درمان بودند. به طور متوسط، بیماران ۷۱ سال داشتند. تقریبا سه روز پس از شروع درمان، بیماران و پزشکان آنها نظر سنجی ها را تکمیل کردند.
بیش از ۶ بیمار از ۱۰ بیمار گفتند احتمالا به علت درمان جان خود را از دست می دهند و تقریبا ۳۰ درصد گفتند احتمال مرگ آنها بسیار زیاد است. با این حال، ۸ پزشک از ۱۰ پزشک متخصص سرطان گفتند که این سناریو بسیار بعید است.
تحقیق دیگری که یک ماه بعد انجام شد، سوء تفاهمات دیگری را آشکار ساخت. در حالی که ۹۰ درصد از بیماران معتقد بودند که این بیماری تا حدودی یا به احتمال زیاد در نهایت درمان می شود، سه چهارم پزشکان بر این باور بودند که تقریبا یا بسیار بعید است که معالجه ای صورت گیرد.
این اختلاف به طور ویژه بین پزشکان و بیماران سرپایی گسترده بود. محققان دریافتند ۴۴ درصد از بیماران سرپایی فکر میکردند به احتمال بسیار زیاد معالجه میشوند، اما هیچکدام از پزشکان این دیدگاه را نداشتند. به گفته انجمن سرطان آمریکا، میزان بقای پنج ساله برای افراد مبتلا به AML حدود ۲۷ درصد است.
این یافته ها اخیرا در نشست انجمن انکولوژی بالینی آمریکا و گروه های دیگر در سن دیگو ارائه شده اند.
الجوحری در نشست خبری گفت: “عوامل متعدد مهمی وجود داشتند که ما نمی توانستیم در این مطالعه از آنها استفاده کنیم، از جمله مواردی که در واقع بین بیماران و انکولوژیست ها مورد بحث قرار گرفتند و این که به سادگی بیماران اطلاعاتی که به آنها منتقل می شوند را درست متوجه نمیشوند یا درست نمی شنوند. ”
محققان گفتند، با این حال، ضرورت تصمیم گیری فوری برای AML ممکن است در تفاوت در ادراک نقش داشته باشد. کار قبلی با بیماران درمان شده برای سایر انواع سرطان چنین تحریف های اعلام شده ای را کشف نکرد.
تحقیقات ارائه شده در این جلسات معمولا تا زمانی که در یک مجله پزشکی به طور دقیق مورد بررسی قرار نگیرند، اولیه در نظر گرفته می شوند.
مقاله مرتبط : چه عواملی موجب سرطان می شوند؟
نظرات کاربران