آیا ریتم شبانه روزی بدن انسان بر سرطان تاثیر میگذارد؟

کارگران شیفتی بیشتر در معرض ابتلا به سرطان قرار دارند و اکنون مطالعه ای روی موش ها نشان داده است که تغییرات در ژن هایی که ساعت شبانه روزی را تنظیم می کنند احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهند و باعث مرگ می شوند. این نتیجه گیری می تواند به این معنا باشد که اختلال خواب ممکن است پیش آگهی سرطان سینه فرد را بدتر کند.

ژن ریتم شبانه روزی بدن میتواند به گسترش سرطان سینه کمک کند.

سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان در زنان است. با تشخیص به موقع این بیماری، میزان زنده ماندن می تواند تا ۹۹ درصد افزایش یابد، اما اگر سرطان به جاهای دیگر بدن گسترش یافته باشد، این رقم تنها به ۲۶ درصد کاهش می یابد. کنت هانتر در موسسه ملی سرطان در Bethesda، مریلند می گوید: “در اکثر تومورهای سخت، به ویژه سرطان سینه، بیماران بر اثر تومور اولیه جان خود را از دست نمیدهند بلکه در برابر بیماری متاستاتیک تسلیم میشوند.”

سرطان پستان گیرنده استروژن منفی (ER-) نوع خاصی از سرطان است که درمان آن پس از گسترش بیماری دشوار است، بنابراین درک بهتری در مورد نحوه درمان این نوع سرطان، مورد نیاز است. مطالعات قبلی نشان دادند که ژنتیک ممکن است خطر ابتلای فرد به گسترش سرطان را در پی داشته باشد، بنابراین برای تلاش به منظور شناسایی ژن های خاصی که در این مسئله دخیل هستند، هانتر و تیمش موش های مستعد ابتلا به شکل تهاجمی خاص سرطان سینه متاستاز را با موش هایی با ریسک پایین متاستاز، جفت گیری کردند.

این کار روی ژن ریتم شبانه روزی، Arntl2 ، که کدی برای پروتئینی است که فعالیت های ژن های دیگر درون سلول را کنترل و پیوند میدهد، انجام شد. سپس این تیم از ویرایش ژن برای تغییر فعالیتش در سلول های سرطانی و تزریق آن به موش های بدون سرطان استفاده کردند. یک ماه پس از آن، موش هایی که با سلولهای فعال Arntl2 بالا تزریق شده بودند رشد بیشتر متاستاز نسبت به موش هایی که سلول هایی با فعالیت Arntl2 پایین دریافت کردند، داشتند.

این تیم تحقیقاتی با تغییر پژوهش روی انسان های مبتلا به سرطان -ER، به این نتیجه رسیدند افرادی که انواع فعال تر Arntl2 را به ارث برده اند احتمال کمتری داشت از بیماری سرطان جان سالم به در برند.

مشخص شده است که مشاغل شیفتی طولانی مدت با خطر بالاتری از ابتلا به سرطان پستان مرتبط است، اما در مورد اینکه چگونه ریتم های شبانه روزی ممکن است موجب گسترش تومور شود، اطلاعات اندکی وجود دارد.

هانتر می گوید: “این واقعیت که تغییرات ارثی این ژن به نظر می رسد با پیشرفت سرطان مرتبط باشد، احتمال اینکه اختلالات در ریتم های معمولی شبانه روزی بتواند بر روی متاستاز تاثیر داشته باشد را بالا میبرد.”

چی ون دانگ، مدیر مرکز سرطان آبرامسون در پنسیلوانیا، میگوید: به نظر می رسد که فقدان ژن مربوط به Arnt12 با افزایش سرطان ریه مرتبط است، اثری که هنگامی که موش های مبتلا به سرطان ریه در یک برنامه خواب شبیه به اختلال پرواز زدگی (jet lag، حالتی است که در آن تنظیم خواب فرد پس از پروازی طولانی و به علت اختلاف ساعت مبدأ با مقصد پرواز به هم می‌ریزد) قرار می گیرند، افزایش می یابد.

دانگ میگوید: اما تیم هانتر روی رفتار ریتم شبانه روزی در موش ها مطالعه نکردند، بنابراین مشخص نیست که آیا تغییر Arntl2 روی ساعت بدن تأثیر می گذارد یا خیر و آیا این مسئله باعث افزایش متاستاز (گسترش سلولهای سرطانی به بافت های دیگر) می شود یا خیر.

با این حال، شواهدی وجود دارد که این مسئله را ممکن می سازد. سایمون آرچر در دانشگاه Surrey در Guildford انگلستان می گوید: مطالعه اخیر نشان می دهد که Arntl2 می تواند فعالیت مجموعه ای از ژن های مرتبط با متاستاز و پیش آگهی ضعیف در آدنوکارسینوم ریه را افزایش دهد.

مقاله مرتبط : تاثیر کار شیفتی بر عملکرد مغز