جنبه های روان شناختی سفر

سفر کردن در هر شرایطی ، موجب سلامتی و نشاط و بالا رفتن سطح آگاهی و تجربیات ما می شود. دور یا نزدیک واقعا فرقی نمی کند مهم تغییر خلق و خو و روحیات ماست. لطفا با راستینه همراهی بفرمایید.

جنبه های روان شناختی سفر کدامند؟

تعجب نکنید اگر بگوییم سفر جزو ضرورت های بنیادی انسان است. آدمیان نخستین ، به صورت گروه های شکارچی زندگی می کرده اند که هر چند وقت یکبار به علت کاهش منابع شکار مجبور به سفر و کوچ بوده اند و تنها پس از دستیابی به شیوه های کشاورزی بود که نیاز به سفر كمتر شد.
اما این دوران طولانی سفر که شاید یکصدهزار سال به درازا کشید در مقایسه با تمدن ۱۰هزار ساله کشاورزی تاثیر فراوانی در ناخوداگاه گروهی آدمیان باقی گذاشت. از این رو سفر برآورنده یکی از نیازهای اولیه انسانی است که در ژرف ترین لایه های روان او جای گرفته است.
در حال حاضر گرچه مانند گذشته سفر دائمی نیاز اساسی برای زنده ماندن نیست اما سفرهای کوتاه مدت تفریحی ، شور و شوق نهفته دیرپای درون را آشکار و میل به نوجویی و کشف ناشناخته ها را در وجود انسان تا حدی اقناع می کند.

سفر ارزش های روانشناختی دیگری هم دارد. در سفر هر فرد در تقابل با افرادی از فرهنگ های دیگر می آموزد که جهان را از دیدگاهی فراتر ببیند. هر سفر به نوعی، آموزش و شناخت است. امروز سفر با توجه به ضرورت های تحصیلی و شغلی نیز رایج است که آن نیز با نیاز انسان به کسب دستاوردها و جست و جوی احساس مفید بودن و عزت نفس مرتبط است، برای نمونه سفر به شهری دیگر برای ادامه تحصیل و یا کسب و کار .
برخی سفرها چنان مهم بوده که مبدا تاریخ و رویدادهای سرنوشت ساز قرار گرفته که مصداق آن هجرت پیامبر گرامی اسلام از مکه به مدینه است.
وجه دیگر از ارزش های فرهنگی و روانشناختی سفر ، مربوط به سفرهای زیارتی است که حتی سختی های آن، سفرهای زیارتی را شیرین تر و ارزشمندتر می کند.

از دیدگاه روانشناختی رویاهای انسان، خواب های شبانه نیز نوعی سفر نمادین به گذشته یا به آینده است. سفر به مکان های آشنا و ناآشنا در خواب نماینده تمایل آگاه یا ناخودآگاه برای گذر از محدودیت های زمان و مکان و تجدید خاطرات خوش یا کشش به سوی ناشناخته های درونی است .

مقاله مرتبط : دیابتی ها چطور سفر کنند؟

گاهی از طریق سفر فرآیند کسب هویت شخصی حاصل می شود یعنی فرد در می یابد که کیست، چه می خواهد و چه می تواند. در ادبیات هم به نمونه هایی از سفر ، چه حقیقی و چه مجازی برمی خوریم که به کسب هویت با رسیدن به هویتی کامل تر منجر می شود .

سفرنامه ناصرخسرو و سفرنامه ابن بطوطه از نمونه های عالی سفرنامه نویسی در دنیای اسلام است که شناختی فرهنگی و اجتماعی نیز از روزگار عهد خویش به دست می دهد. سفر عرفانی مرغان در منطق الطیر عطار و سفرهای سندباد در هزار و یک شب به گونه ای نمادین حکایتی از سفر به منظور یافتن خویشتن است.

مقاله مرتبط : سفر با سرطان

سخن پایانی

شاید بتوان گفت سفر موجب شناخت ، آشنایی ، پختگی و برآورنده نیازهای اجتماعی و روان شناختی انسان و از ضرورت های زندگی بشری است. گذراندن دوره ی سربازی در شهری دور از محل سکونت و یا ازدواج با همسری غیربومی از مهمترین و بهترین فصل های زندگی است.
در مجموع ، این گشت و گذار طولانی مدت است که افق دید ما را وسعت می بخشد و موجب تفکر و تامل در برنامه ریزی های آینده ما خواهد بود.
از قدیم گفته اند : یک بار دیدن بهتر از هزار بار شنیدن است !

مقاله مرتبط : مسافرت در دوران بارداری