داروهایی که بیش از حد تجویز می شوند!
مهارکنندههای پمپ پروتون (PPIs) برخی از داروهایی هستند که بیش از حد تجویز می شوند. شما ممکن است آگهی های تبلیغاتی معروفی نیز در مورد آنها دیده باشید.
احتمالا آنها را با نامهایی مانند پریلوسک، پریواسید، نکسیوم و پروتونیکس می شناسید. برخی از انواع آنها به نسخه پزشک نیاز دارند اما بقیه را می توانید بدون نسخه خریداری نمایید.
دانشمندان امروزه در حال بررسی ایمنی PPIs هستند و معتقدند که پزشکان این داروها را بیش از حد تجویز می کنند.
یک مقاله در طب و علوم اجتماعی مشخص کرد که در طول دهه ۱۹۹۰، تجویز PPIs بیش از ۴۰۰ درصد افزایش یافته است. در مورد ایمنی PPIs، بحث های زیادی بین محققان وجود دارد.
برخی دانشمندان معتقدند که PPIs بی خطر هستند. یک مطالعه در مجله جهانی گاسترواندرولوژی در مورد عوارض جانبی احتمالی PPIs ازجمله کمبود ویتامین B12، تضعیف استخوان ها و رشد تومور کارسینوئید تحقیق کرد.
بطور کلی، پزشکان در این مطالعه شواهد کمی برای حمایت از ایده خطرناک بودن PPIs پیدا کردند. با این حال آنها همچنان توصیه می کنند که این داروها فقط برای افرادی تجویز شوند که واقعا به آنها نیاز دارند.
علی رغم وجود عوارض جانبی به گفته برخی دانشمندان، مدرسه پزشکی هاروارد همچنان تعداد زیادی از عوارض جانبی بالقوه را تأیید می کند.
محقان هاروارد همچنان به خطر شکستگی، خطر ذاتالریه، عفونت سی دیفیسیل، کمبود آهن و B12 بعنوان عوارض جانبی احتمالی اشاره می کنند.
مطالعه آنها روی هشدارهای FDA و تجزیه و تحلیل وضعیت فعلی تحقیق PPIs نشان می دهد که در مصرف PPIs به یک اندازه ریسک و فایده وجود دارد.
تحقیقات بیشتر نشان داده اند که مصرف طولانی مدت آنها ممکن است به هیپومنیزیم یا سطوح منیزیم غیرطبیعی در خون منجر شود که می تواند گردش خون و سایر سیستمهای ارگانی را مختل کند.
تحقیقات در این مورد هنوز مبهم هستند اما شواهد کافی وجود دارد که نشان می دهد PPIs ممکن است یک تداخل منفی با کلوپیدوگرل (که به نامهای پلاویکس،سرووین و کلوپیلت معروف است) داشته باشند.
بسیاری از پزشکان، کلوپیدوگرل و PPIs را بطور همزمان تجویز می کنند. کلوپیدوگرل، لخته های خون را کاهش می دهد اما به معده فشار می آورد. PPI ها می توانند از پوشش معده محافظت کنند. مشکل این است که PPI ها می توانند آنزیم CYP2C19 که باعث تأثیر کلوپیدوگرل می شود را مهار کنند.
FDA در سال ۲۰۰۹ هشداری در این رابطه منتشر کرد – هنوز هم بحثهایی در مورد تجویز PPI ها و کلوپیدوگرل با هم در میان پزشکان و شرکتهای داروسازی وجود دارد.
محققان دریافتند که PPI ها بطور کلی بیش از حد تجویز می شوند. یکی از بزرگترین مشکلات در رابطه با تجویز PPI ها برای بیماران ممکن است ایجاد وابستگی نسبت به آنها باشد.
در بسیاری از موارد، پزشکان بطور جدی بر روند کم کردن دوز داروی بیمار نظارت نمی کنند. در طول این مطالعه، اکثر بیمارانی که دوزهای PPI ها را کاهش دادند، درنهایت کمی دیرتر به همان دوز یا دوز بالاتر روی آوردند.
تجویز PPI ها در دهه ۱۹۹۰ بشدت افزایش یافت. حالا استفاده بدون نسخه از آنها نیز در حال افزایش است. محققان بطور گسترده در مورد عوارض جانبی احتمالی آنها در بحث و جدل هستند.
در حال حاضر مشخص نیست که کدام عوارض جانبی اتفاق می افتند و کدامها نه. اکثر مطالعات نشان می دهند که PPI ها، داروهای موثر و بی خطری هستند. با این حال مشکل اصلی آن است که آنها بیش از حد مورد استفاده قرار می گیرند.
بمدت صدها سال قبل از پیدایش آنها در دهه ۱۹۷۰، مردم به زندگی کردن بدون PPI ها عادت داشتند. PPI ها برای افرادی که واقعا به آنها نیاز دارند، یک داروی عالی هستند.
اما برای افراد دیگر ممکن است زمان آن باشد که پرس و جو کنند آیا واقعا به PPI ها نیاز دارند یا برایشان بهتر است که از مسدودکنندههای H2 سریعالاثر مانند زانتاک که شناخته شده تر هستند، استفاده نمایند.
- dailyhealthpost
منبع تصاویر
- avacaremedical
- aliosmankoyuncuoglu
نظرات کاربران