جوراب نازک زنانه
یکی از مهمترین رویدادهای تاریخ ، ساخت الیاف نایلونی به دست بشر بود . پس از صدها سال که منبعی جز الیاف طبیعی چون ابریشم ، کتان یا پشم برای تولید پارچه وجود نداشت ، در سده ی نوزدهم ، انسان توانست الیاف ابریشم مصنوعی یا ریون را اختراع کند و آن را در تهیه پوشاک به کار برد . جوراب نازک نایلونی ، تنها یکی از هزاران دستاورد موفق این موج جدید صنعتی بود .
جوراب نازک زنانه چگونه تولید و عرضه شد ؟
شانل ، طراح فرانسوی بود که برای نخستین بار در سال ۱۹۱۵ میلادی لباسهایی از ابریشم مصنوعی دوخت و به مانکن های خود پوشاند و آنها را در شهر دوویل Deauvilleبه نمایش گذاشت . در سالهای دهه ی ۱۹۴۰ ، الیاف مصنوعی بسیار مرغوبی در آمریکا تولید شد و ژاپن دومین تولیدکننده ی بزرگ الیاف مصنوعی گردید . از جنگ جهانی دوم به بعد ، تولید رو به افزایش الیاف مصنوعی در لابراتوارها و تحویل آنها به کارخانه های پارچه بافی و سپس تبدیل به لباس های زنانه و مردانه گردید . در امریکا این پارچه ها با اسامی گوناگونی چون : نایلون ، اورلُن ، داکرُن ، ساینل ، اسه تیت ، ویکارا مشخص شدند . پارچه های گفته شده ارزان قیمت ، قابل شستشو در خانه و یا خشک شویی و سبک وزن ، و در سرما و گرما قابل استفاده اند . بعدها پارچه هایی با مخلوطی از الیاف طبیعی و مصنوعی ساخته شد که دوام و مقاومت بیشتری داشتند .
جالب تر از پارچه هایی با الیاف مصنوعی ، پارچه های کش آمدنی بود که از آنها پوشاک چسبان و لباس های زیر تهیه می کردند . پوشاکی که از این پارچه ها تهیه می شد ، احتیاج به اندازه های گوناگون نداشت زیرا به علت خاصیت ارتجاعی آن می توانست مورد استفاده ی همه افراد ، با اندازه های مختلف قرار گیرد . این جنس جدید در تهیه جوراب زنانه نیز به کار می رفت . گرچه جوراب هایی از پشم و مخلوط کتان و پشم همچنان جای خود را محفوظ نگاه داشته بود ولی از آنجا که نایلون بسیار نازک ، قابلیت ارتجاعی بیشتری دارد ، به راحتی جایگزین ابریشم می شود .
سال ۱۹۴۷ میلادی و جلوه های نو
این زمان ، در دنیای مد زنانه ، از اهمیتی بسیار برخوردار است . طراحی بزرگ به نام کریستین دیور Christian Dior که مردی موفق در خرید و فروش آثار هنری بود ، استعداد خلاق خود را به طراحی پوشاک زنانه منتقل ساخت و طرح هایی آفرید که هیجان بسیار ایجاد کرد . هیجان بسیار برای مردم عادی ، چرا که این طرح ها به رویارویی با طرح هایی برخاست که در دهه پیشین ، اندام زنان را باریک و لاغر جلوه می داد . ظهور این رویارویی ناگهانی نبود و از اواخر سال های دهه ۳۰ آثار و نشانه های آن به چشم می خورد . از جمله ی این نشانه ها : برجسته تر شدن سینه ها ، باریک شدن کمر ، چسبان شدن بالاتنه و افزایش چین دامن لباسها بود . شانه های عریض و چهار گوشه که حالتی مردانه ، به اندام زنان می داد ، گرد شد و جلوه ای زنانه به خود گرفت . طرح لباسها ، ساخت و عرضه ی کرستهایی به شکل ساعت شنی را ، که کمر را میفشرد و آن را باریک تر جلوه می داد ، الزام آور ساخت .
در این دوره جوراب شیشه ای از نایلون ، به رنگهای هلویی ، قهوه ای ، سبز روشن و سیاه تولید شد و زنان کمتر بدون جوراب نازک ظاهر می شدند . از آنجا که زنان رغبت بسیار به پوشیدن لباس هایی با سرشانه ی باز ، چه در شهر و چه در خارج شهر و حتی هنگام ورزش نشان می دادند ، و پوشیدن اینگونه پوشاک با سینه بند دارای بند امکان پذیر نبود ، سینه بند های جدید بی بندی به بازار آمد که برای نگاه داری برجستگی های سینه از دو قوس فلزی که هر کدام در بالای برجستگی قرار می گرفت و در وسط سینه به یکدیگر متصل می شد ، استفاده می کرد . این دو مفتول فلزی در سوتین ، اندام را زیباتر نشان می داد .
مقاله مرتبط :چگونه می توان سینه های زیبا داشت ؟
جوراب نازک زنانه امروزی Stockings در چه سالی تولید شد ؟
در سال ۱۹۵۴ میلادی ، ژاک فات طراح فرانسوی ، یک جوراب نازک بلند عرضه کرد که حاشیه ی بالای آن از تور بود . همچنین جوراب نازک زنانه زیبایی از نایلون براق به بازار آمد که بر آن جواهرات ریز ، پولک و نخ هایی از طلا دوخته شده بود . در سال ۱۹۵۵ میلادی هم ، جوراب نازک زنانه بلندی به اندازه ۱۰۰ سانتی متر از نایلون به بازار آمد که بالای آن به بند جوراب متصل می شد که به کمر بسته شده بود . سپس جوراب شلواری قابل ارتجاع سیاه عرضه شد که چون شلواری راحت ، در خانه هم می پوشیدند . در سال ۱۹۵۶ میلادی ، این جوراب نازک زنانه با افزودن بالاتنه ای به آن تبدیل به پوششی یکسره و چسبان گردید که از گردن تا انگشتان پا را می پوشاند و به رنگهای قرمز ، سبز و آبی تولید و با شلوار برمودا که شلواری تا زانو بود ، دامن های چهارخانه و لباس های اسکی و اسکیت روی یخ پوشیده می شد .
سخن پایانی
از آنجا که انگشتان پا اغلب گرم و مرطوب هستند، پذیرای انواع قارچ ها که نوعی از عفونت هستند می باشند. قارچ ها و گاهی اوقات مخمر نقاط مختلف ناخن را تحت تاثیر قرار می دهند . بدیهی است با گرم تر شدن هوا این موضوع شدت می یابد، از همین رو مطلوب است کفش را با جوراب بپوشیم تا در برابر انواع قارچ ناخن و میکروبها ایمن باشیم.
مقاله مرتبط : پیشگیری از عفونت های قارچی در ناخن های پا
نظرات کاربران