موارد استفاده و عوارض اریترومایسین

اریترومایسین برای درمان طیف گسترده‌ای از عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود. همچنین ممکن است برای جلوگیری از عفونت‌های باکتریایی خاص استفاده شود. اریترومایسین به عنوان یک آنتی بیوتیک ماکرولید شناخته می‌شود. این دارو با توقف رشد باکتری‌ها عمل می‌کند.

موارد مصرف اریترومایسین

اریترومایسین تنها عفونت‌های باکتریایی را درمان می‌کند و برای عفونت‌های ویروسی (مانند سرماخوردگی) تاثیری ندارد. استفاده غیر ضروری یا سوء مصرف هر آنتی بیوتیکی می‌تواند منجر به کاهش میزان اثربخشی آن شود.

نحوه مصرف اریترومایسین

این دارو را به صورت خوراکی طبق دستور پزشک، معمولاً قبل از غذا مصرف کنید. این دارو هنگامی که با معده خالی مصرف می‌شود، بهتر جذب می‌شود. در صورت بروز تهوع، می‌توانید آن را با غذا یا شیر مصرف کنید.

در صورت خرد کردن این دارو، طعم تلخی حاصل می‌شود. دارو را به صورت کامل قورت دهید. از جویدن و خرد کردن آن خودداری کنید.

دوز و طول درمان بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین می‌شود. در کودکان نیز دوز بر اساس سن و وزن تعیین می‌شود.

برای دریافت بهترین اثربخشی، این آنتی بیوتیک را در فواصل زمانی معین مصرف کنید. به منظور کمک به یادآوری، هر روز آن را در همان زمان (ها) مصرف کنید.

اگر از این دارو برای درمان عفونت استفاده می‌کنید، مصرف آن را در دوره تعیین شده ادامه دهید، حتی اگر بعد از چند روز علائم از بین بروند. توقف زودهنگام دارو ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود. اگر وضعیت شما همچنان ادامه یافت یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر از این دارو برای پیشگیری از عفونت‌های باکتریایی خاص استفاده می‌کنید، دقیقاً طبق دستور پزشک آن را مصرف کنید. مصرف دارو را بدون تأیید پزشک خود متوقف نکنید.

عوارض جانبی

با مصرف این دارو تهوع، استفراغ، اسهال، درد / گرفتگی شکم، و از دست دادن اشتها ممکن است رخ دهند. مصرف این دارو با غذا ممکن است این علائم را کاهش دهد. اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، فوراً با پزشک خود مطرح کنید.

به یاد داشته باشید که پزشک این دارو را بدین دلیل تجویز کرده است که نفع آن را برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی آن در نظر گرفته است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت وجود هرگونه عوارض جدی، از جمله: علائم بیماری کبد (مانند تهوع / استفراغ مداوم، زرد شدن چشم یا پوست، ادرار تیره، درد شدید معده یا شکم)، خستگی غیرمعمول، ضعف عضلانی، واکنش خفیف، تاری دید، پایین افتادن پلک‌ها و از دست دادن شنوایی، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت وجود هرگونه عوارض جانبی جدی از جمله: سرگیجه شدید، غش، ضربان قلب سریع / نامنظم فوراً باید تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گیرید.

این دارو به خاطر نوعی باکتری مقاوم، به ندرت باعث ایجاد یک بیماری شدید روده‌ای (اسهال مرتبط به کلستریدیوم دیفسیل) می‌شود. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا چند هفته تا چند ماه پس از توقف درمان بروز کند. در صورت وجود اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده و وجود خون / مخاط در مدفوع، به پزشک اطلاع دهید.

اگر هرگونه از این علائم را داشتید، از داروهای ضد اسهال یا داروهای مسکن نارکوتیک استفاده نکنید زیرا ممکن است این محصولات وضعیت را بدتر کنند.

استفاده از این دارو برای دوره‌های طولانی یا مکرر ممکن است موجب برفک دهانی یا عفونت مخمر جدید شود. اگر متوجه وجود تکه‌های سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژن یا سایر علائم جدید شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه علائم واکنش شدید آلرژیک شدید، از جمله: بثورات پوستی، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

در اینجا ارائه لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی امکان پذیر نیست. اگر متوجه عارضه دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

موارد احتیاط

قبل از مصرف اریترومایسین، اگر به این دارو یا به سایر آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند آسیترومایسین، کلاریترومایسین) حساسیت دارید؛ یا اگر آلرژی دیگری دارید، با پزشک خود مطرح کنید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می‌توانند واکنش‌های آلرژیک و مشکلات دیگر ایجاد کنند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز را از سابقه پزشکی خود بخصوص از سوابقی همچون بیماری کلیوی، بیماری کبد و نوع خاصی از بیماری عضلانی (میاستنی گراویس) مطلع سازید.

اریترومایسین ممکن است باعث ایجاد یک بیماری شود که ریتم قلب را تحت تأثیر قرار می‌دهد (طولانی شدن QT). طولانی شدن فاصله QT به ندرت می‌تواند ضربان قلب سریع / نامنظم و سایر علائم جدی (به ندرت کشند) (مانند سرگیجه شدید، غش) ایجاد کند که به مراقبت‌های فوری پزشکی نیاز دارند.

خطر طولانی شدن فاصله QT می‌تواند در صورت داشتن شرایط خاص پزشکی یا مصرف داروهای دیگر که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، افزایش یابد. قبل از استفاده از اریترومایسین، پزشک یا داروساز خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف کنید مطلع سازید و در صورت داشتن موارد زیر وضعیت را با پزشک خود در میان بگذارید: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، طولانی شدن فاصله QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلبی).

سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیکها / قرص‌های آب) یا در صورت داشتن شرایطی از قبیل عرق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. برای مصرف ایمن اریترومایسین با پزشک خود مشورت کنید.

اریترومایسین ممکن است باعث شود واکسن‌های زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) به خوبی عمل نکنند. هنگام استفاده از این دارو، از واکسیناسیون / ایمن سازی خودداری کنید مگر اینکه پزشک شما چنین دستوری داده باشد.

قبل از جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) مطلع سازید.

برخی از محصولات اریترومایسین ممکن است حاوی سدیم باشند. اگر محدودیت مصرف نمک در رژیم غذایی دارید، یا اگر وضعیتی مانند نارسایی احتقانی قلب دارید که می‌تواند با افزایش میزان نمک همراه باشد از پزشک یا داروساز خود اطلاعات بیشتری کسب کنید.

سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو بیشتر حساس باشند. به خصوص کاهش شنوایی و طولانی شدن QT (به بالا مراجعه کنید).

اگر باردار هستید قبل از استفاده از این دارو، با پزشک خود مطرح کنید.

این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است چگونگی عملکرد داروهای شما را تغییر دهند یا خطر ابتلا به عوارض جدی را افزایش دهند. این مقاله شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی / غیر تجویز و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. داروهای خود را بدون تأیید پزشک خود شروع یا متوقف نکنید یا دوز دارو را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: کلیندامایسین، دیگوکسین.

بسیاری از داروها در کنار اریترومایسین ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارند داروهایی همچون آمیودارون، دوفتیلید، سیزاپراید، پیموزاید، پروکائین آمید، پروپافنون، کینیدین، سوتالول، و غیره.

سایر داروها می‌توانند بر حذف اریترومایسین از بدن شما تأثیر بگذارند، که ممکن است بر نحوه عملکرد اریترومایسین نیز تأثیر گذار باشند. نمونه چنین داروهایی شامل آنتی ضد قارچ‌های آئول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، برخی از مسدود کننده‌های کانال کلسیم (مانند دیلتازیم، وراپامیل)، داروهای ضد تشنج خاص (مانند کاربامازپین، فنی توئین)، کینوپریستین-دوالفوپریستین، و غیره.

اریترومایسین می‌تواند روند حذف داروهای دیگر از بدن را کند سازد، که ممکن است بر نحوه عملکرد داروها تأثیر بگذارد. نمونه چنین داروهایی شامل بروموکریپتین، کلشیسین، برخی از بنزودیازپین ها (مانند میدازولام، تریازولام)، التریپتان، آلکالوئیدهای قلیایی (مانند ارگوتامین، دی‌هیدروارگوتامین) داروهای خاص برای درمان اختلال نعوظ (ED) یا فشار ریوی (مانند سیلدنافیل، تادالافیل) برخی از داروهای “استاتین” (مانند لووستاتین، سیمواستاتین)، وینبلاستین و غیره می‌باشد.

اگرچه اکثر آنتی بیوتیک ها بعید است که روش‌های هورمونی کنترل بارداری مانند قرص، پچ، و یا حلقه، را تحت تأثیر قرار دهند، اما شماری از آنتی بیوتیک ها (مانند ریفامپین، ریفابیوتین) می‌توانند اثربخشی آنها را کاهش دهند. این مسئله می‌تواند به حاملگی منجر شود. اگر از روش‌های هورمونی کنترل بارداری استفاده می‌کنید، برای جزئیات بیشتر از پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

این دارو ممکن است در آزمایشات آزمایشگاهی خاص (مانند آزمایشات ادرار) تداخل ایجاد کند و احتمالاً باعث نتایج کاذب شود. اطمینان حاصل کنید که کارکنان آزمایشگاه و تمام پزشکان شما می‌دانند که شما از این دارو استفاده می‌کنید.

مصرف دوز بالا یا اوردوز 

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

نکته های مهم

اریترومایسین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

اریترومایسین فقط برای وضعیت فعلی شما تجویز شده است. بعد از آن برای عفونت دیگری از این دارو استفاده نکنید مگر اینکه پزشک چنین دستوری داده باشد.