با خال های مزاحم چه کنیم ؟
درصد بالایی از افراد روی پوستشان خال های رنگی سطحی یا برجسته دارند همیشه هم این سوال پیش می آید که آیا وجود این خال ها در پوست میتواند خطرناک باشد؟ آیا برداشتن آنها با عمل جراحی یا لیزر به صلاح است یا نباید به آنها کاری داشت؟ روش های خانگی برداشت خال چقدر پایه علمی دارند؟ در این مقاله از راستینه، به این سوالات پاسخ می دهیم.
خال چیست؟
خال ها ضایعات پوستی مسطح یا برجسته ی پوست هستند که از به هم خوردن ترکیب طبیعی بافت های پوست به دنبال افزایش یا عملکرد غیر طبیعی سلول های رنگدانه ساز است. خالها به دو گروه بزرگ اکتسابی و مادر زادی تقسیم می شوند. گروه اول که بیشتر خالها را شامل می شوند ، اکتسابی اند و به طور طبیعی حدود ۸۰ درصد مردم دارای یک یا چند خال ملانوسیتی هستند. این خالها بیشتر در دوران کودکی و بلوغ ایجاد می شوند و پس از ۳۵ سالگی ایجاد خال جدید کمتر دیده می شود.
آقای دکتر در مورد خال های گروه دوم توضیح بفرمایید؟
گروه دوم ، خالهای مادرزادی اند و حدود یک درصد نوزادان، هنگام تولد این خال را دارند. این نوع خالها می توانند در اندازه های کوچک، متوسط و بزرگ باشند و خالهای بزرگ، قطری بالاتر از بیست سانتی متر دارند و ممکن است گاهی به اندازه ای بزرگ باشند که قسمتی یا تمامی تنه یا اندام را دربر گیرند. این نوع خالها در قسمت تحتانی پشت و در ناحیه ی ران ها دیده می شوند و ۴ تا ۶ درصد خطر ایجاد سرطان بدخیم پوست یعنی ملانوم در آنها وجود دارد.
خالهای مادرزادی درموقع تولد ممکن است بسیار کمرنگ باشند و به همین دلیل ممکن است مورد توجه واقع نشوند درحالی که خالهای ملانوسیتی مادرزادی کوچک و متوسط معمولا سرعت رشد کمتری نسبت به سرعت رشد شیرخواران دارند، بنابراین با گذشت زمان کوچک می شوند. در واقع در دوران بلوغ این خالها تیره تر می شوند و موهای زبر و خشن روی آنها رشد می کنند.
شناسایی خال های خطرناک چگونه است؟
خالها اصولا خوش خیم هستند مگر خالهای مادرزادی و خالهای کلاسیک (دیسپلاستیک) اما دیگر خال ها غالبا بدون خطرند.
هرگونه تغییری در اندازه، رنگ ، قوام سطحی خال و پیدایش درد، خارش و خونریزی حتما باید مورد توجه قرار گیرد و در صورت بروز هر یک از تغییرات فوق باید به متخصص پوست مراجعه شود که در صورت شک پزشک به بدخیمی خال، نمونه برداری یا برداشتن ضایعه انجام خواهد گرفت. درباره ی سرطانی شدن خال های ملانوستیک مطالعاتی در سراسر جهان انجام شده است. حدود ۲۵ تا ۵۰ درصد ملانوم ها روی خالهای ملانوستیک اکتسابی ایجاد می شود ولی از آنجا که هر انسان بالغ ۲۰ تا ۳۰ خال اکتسابی دارد در مقایسه با شیوع ملانوم بدخیم می توان گفت اغلب خالهای اکتسابی در شرایط معمولی، سرطانی نمی شوند. دو گروه از خالهای ملانوستیک بیشتر خطر سرطانی شدن دارند که همان مادرزادی ها یا خالهایی است که در موقع تولد وجود دارد. درواقع هر خال مادرزادی اعم از کوچک و بزرگ می تواند به سرطان تبدیل شود، اما این خطر در خالهای خیلی بزرگ مادرزادی بخصوص آنها که قسمت وسیعی از تنه را پوشانده اند بیشتر است. گروه دوم نیز خالهای دیسپلاستیک هستند.
چه خال هایی را می توان برداشت؟
به طور کلی هر خالی که دارای یک یا چند نمای غیر معمول بوده مانند عدم تقارن ضایعه، نامنظم بودن حاشیه و یکنواخت بودن رنگ خال یا اندازه آن بیش از ۷ میلی متر باشد باید برداشته شود.
نکته: خالهایی که در سنین بالا به رشد خود ادامه می دهند یا دچار تیرگی و تغییر شکل می شوند را باید برداشت. قبلا بعضی پزشکان توصیه می کردند خالهایی که در معرض اصطکاک یا تحریک مداوم هستند ( مثل خالهایی که در ناحیه ی ریش آقایان هستند یا در ناحیه ی کمربند یا آرنج قرار دارند ) چون احتمال بدخیم شدن دارند باید برداشته شود که امروزه چنین اعتقادی وجود ندارد. البته بعضی خالها بد منظره و ناخوشایند هستند و بیمار از لحاظ زیبایی، یا به اصرار اطرافیان برای عمل جراحی خال صورت مراجعه می کند که برداشتن خال در این موارد باید با دقت و رعایت اصول جراحی برای باقی نماندن یا به حداقل رساندن خطر جوشگاه عمل انجام شود.
آیا جراحی بهترین روش برداشت خال است؟
بله ، بهترین و استاندارد ترین روش برای برداشت خالها ، جراحی است. باید گفت احتمال بازگشت خالی که با تیغ برداشته می شود بسیار کم است. البته بیشتر پزشکان قبول نمی کنند خالها را با جراحی بردارند چون بخیه با ایجاد اسکار و جوشگاه همراه است. در هر صورت پزشک بر حسب اندازه و رنگ خال، تصمیم می گیرد که چطور آن را بردارد. اگر خالی پر رنگ و مودار است، معمولا آن را جراحی می کنند و نمی سوزانند، اما اگر اندازه اش در حد میلی متر و مسطح باشد، می توان آن را با روش های دیگر مثل رادیوفرکوئنسی یا روش های مدرن سوزاندن برداشت. در این روش ها احتمال بروز جوشگاه پایین است، اما احتمال عود وجود دارد. در برخی نقاط بدن برداشتن خال معادل جوشگاه بیشتر است. مثلا توصیه نمی شود که فرد، خالهای روی گردن یا سینه را بردارد، زیرا ریسک ایجاد گوشت اضافه در این نقاط بسیار بالاست. در عین حال، خالها را به هیچ وجه نباید لیزر کرد، زیرا لیزر بافت آن را تغییر می دهد و اگر بعد از انجام لیزر، خال عود کرده را جراحی کنیم و به پاتالوژی بفرستیم، ممکن است گزارش شود غیر طبیعی است
آقای دکتر، راجع به ردپای خال برداشته شده نیز توضیح بفرمایید؟
باقی ماندن اثرات زخم روی پوست، بعد از عمل این خالها، بستگی به مهارت پزشک و نوع ترمیم پوست بیمار دارد. بعضی افراد، مستعد تشکیل پوست اضافه در محل عمل جراحی هستند و در بعضی نقاط بدن خطر تشکیل جوشگاه محل عمل زیادتر است.
در مورد خالهای بزرگ، روش هایی وجود دارد که باعث محو کردن کامل خالها نمی شود، ولی از نظر ظاهری وضعیت بهتری به وجود می آورد مثل لایه برداری ( پیلینگ )، درم ابریژن و لیزر که باعث کمرنگ تر شدن خال میشوند، اما معمولا موقت هستند و خطر ابتلا به سرطان ( ملانوما ) را کم نمی کنند.
درمان های خانگی برداشت خال چگونه است؟
در زمان های گذشته که روش های نوین برداشتن خال مطرح نشده بود از روش نخ بستن برای حذف خالهای گوشتی استفاده می شد. این روش، علمی و درست نیست و خونریزی و درد زیادی هم دارد. ضمن اینکه کندن خال با استفاده از نخ و خونریزی های متعاقب آن و استفاده از انواع و اقسام ضمادهای تجویزی گیاهی، دست ساز و غیره، باعث افزایش خطر التهاب و عفونت در محل ضایعه می شود.
این روزها هیچ پزشکی این روش حذف خال را توصیه نمی کند.
مقاله مرتبط : ۱۷ مشکل پوستی و ظاهر این مشکلات پوستی
خال های آنژیوم
آیا خالهای ریز قرمز روی پوست می توانند خطرناک باشند؟
پاسخ راستینه: نام این خال ها آنژیوم است. آنژیوم یک تومور خوش خیم عروقی است و هیچ خطری ندارد. این مشکل زمینه ارثی دارد. اندازه خال ها از نوک سوزن تا اندازه های بزرگتر متغیر است.
از نظر سلامتی خطری ندارد اما از لحاظ زیبایی، با لیزر به طور کامل از بین می رود.
سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه
منبع تصاویر
نظرات کاربران