چگونگی گسترش بیماری ها توسط مگس

مگس ها فقط مزاحم نیستند. آنها می توانند بیماری ها را گسترش دهند. ممکن است در این کار از آنچه دانشمندان قبلا فکر می کردند، مهارت بیشتری داشته باشند.

محققان، میکروبیوم یا آرایش باکتری از ۱۱۶ مگس معمولی و مگس گوشت (خرمگس) مختلف در سه قاره را تجزیه و تحلیل کردند. هر دو نوع مگس ها از ماده آلی پوسیده و مدفوع تغذیه می کردند، که با تنوع وسیعی از باکتری های مشکل ساز در معرض آنها قرار می گرفت.

محققان دریافتند برخی از این مگس ها حامل صدها گونه از باکتری ها هستند که شامل یکی از باکتری هایی میشود که معلوم شده است برای انسان ها مضر است.

دونالد بریانت، استاد بیوشیمی و زیست شناسی مولکولی، گفت: “در واقع این مسئله باعث می شود دفعه بعد که برای گردش بیرون رفتید در مورد خوردن سالاد سیب زمینی که بیرون بوده است، تردید کنید.”

وی در نشست خبری دانشگاه گفت: “ممکن است بهتر باشد که برای گردش به جنگل بروید که دور از محیط های شهری است نه پارکی در مرکز شهر.”

این تجزیه و تحلیل بر محتوای باکتریایی در قسمت های مختلف بدن مگس تمرکز کرده است. نویسندگان این تحقیق اظهار داشتند که پاهای مگس به عنوان وسیع ترین ابزار انتقال باکتری شناخته شدند.

به گفته دستیار نویسنده این تحقیق، استفن شوستر، استاد اسبق دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، “پاها و بالها نشان دهنده بالاترین تنوع میکروبی موجود در بدن مگس هستند که نشان می دهد که باکتری ها از مگس ها به عنوان شاتل های هوایی استفاده می کنند. ممکن است این باکتری ها در سفر خود جان سالم به در ببرند، رشد کنند و در سطح جدیدی گسترش یابند. ”

شوستر خاطر نشان کرد: این مطالعه نشان داد که اگر سطح جدید رشد باکتری را فراهم آورد، هر قدم مگس مجموعه ای از باکتری ها را در آن سطح به جای می گذارد.

بریانت افزود: “این مسئله میتواند مکانیسمی از انتقال بیماری را نشان دهد که توسط مقامات بهداشت عمومی نادیده گرفته میشود و مگس ها میتوانند در انتقال سریع پاتوژن ها در شرایط شیوع بیماری نقش داشته باشند.”

محققان اذعان داشتند با این حال این مسیر انتقال نیز نقش مفیدی را ایفا می كند. به عنوان مثال، این مکانسیم انتقال می تواند به عنوان نوعی سیستم هشدار دهنده اولیه برای بیماری های بالقوه مضر عمل کند.

این یافته ها اخیرا در نشریه گزارشات علمی (Scientific Reports ) منتشر شده اند.

مقاله مرتبط : آشنایی با گزش حشرات