علائم هشدار دهنده بیماری آلزایمر که باید آنها را بشناسید!
تشخیص بیماری آلزایمر می‌تواند دشوار باشد. راستینه در این مقاله علائم هشدار دهنده اولیه را توضیح می‌دهد و نشان می‌دهد زمانی که عزیز شما دچار این بیماری است، چه اتفاقی می افتد.
چه مشکلی می‌تواند آلزایمر باشد؟
با بالا رفتن سن اندکی فراموشکاری برای افراد طبیعی است. پس چگونه می‌توانید بگویید این فراموشکاری لحظه‌ای ناشی از بیماری آلزایمر است؟ یک نفر از هشت نفر در سن ۶۵ سالگی و بالاتر این شکل ویرانگر زوال عقل را دارند. آلزایمر در مراحل نخستین خود می‌تواند برای دوستان و خانواده آشکار نباشد. اما برخی علائم هشدار دهنده اولیه وجود دارند که باید مراقب آنها باشید.
علائم هشدار دهنده: حافظه و گفتار
در مراحل اولیه آلزایمر، حافظه بلندمدت معمولاً دست نخورده باقی می‌ماند در حالی که خاطرات کوتاه مدت دست و پا شکسته در ذهن می‌مانند. عزیز شما ممکن است صحبت‌هایی را که کرده است فراموش کند. او ممکن است سوالاتی را که قبلاً پاسخ داده شده‌اند، تکرار کند. این بیماری گفتار را نیز مختل می‌کند، بنابراین او ممکن است تلاش کند کلمات معمول را به یاد بیاورد.
علائم هشدار دهنده: رفتار
علاوه بر از دست دادن حافظه، آلزایمر می‌تواند موجب سردرگمی و تغییرات رفتاری شود. عزیز شما ممکن است در مکان‌های آشنا گم شود. نوسانات خلقی و اشتباه در قضاوت نیز رایج است، چرا که ناشی از عدم سلامت کامل است. افرادی که زمانی شیک پوش بودند ممکن است لباس‌های نامناسب بپوشند و فراموش کنند موهای خود را بشویند.
علائم را نادیده نگیرید.
رو به رو شدن با این مسئله که عزیز شما ممکن است دچار این بیماری شده باشد، دشوار است، اما بهتر است هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید و مراجعه به پزشک را به تأخیر نیندازید. ابتدا، ممکن است چیز دیگری تشخیص داده شود. این علائم می‌توانند ناشی از یک مشکل قابل درمان، مانند عدم تعادل تیروئید باشند. و اگر بیماری آلزایمر باشد، درمان‌ها زمانی که در مراحل اولیه این بیماری انجام شوند، بهترین تأثیر را خواهند داشت.
این بیماری چگونه تشخیص داده می‌شود؟
هیچ آزمایش ساده‌ای برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، بنابراین پزشک به توصیفی که شما از تغییرات در رفتار و گفتار عزیز خود دارید، تکیه می‌کند. آزمون وضعیت روانی، گاهی اوقات به نام “مینی کوگ،” و یا سایر آزمون‌ها می‌توانند مهارت‌های ذهنی و حافظه کوتاه مدت فرد را اندازه گیری کنند. معاینات عصبی و اسکن‌های مغزی می‌توانند برای رد کردن مشکلات دیگر، مانند سکته مغزی یا تومور مورد استفاده قرار گیرند، و می‌توانند اطلاعات دیگری در مورد مغز فرد فراهم آورند.
چه اتفاقی برای مغز می افتد؟
آلزایمر باعث مرگ سلول‌های عصبی و از دست رفتن بافت در سراسر مغز می‌شود. همان طور که بیماری بدتر می‌شود، بافت مغز کوچک می‌شود و مناطقی که حاوی مایع مغزی نخاعی است، بزرگ‌تر شود. این آسیب به حافظه، گفتار، و درک مطلب صدمه میزند.
آنچه در این بیماری انتظار می‌رود.
آلزایمر در هر فرد مسیر متفاوتی را طی می‌کند. گاهی اوقات علائم به سرعت بدتر و بدتر می‌شوند و در عرض چند سال منجر به از دست دادن شدید حافظه و سردرگمی می‌شوند. برای افراد دیگر تغییرات تدریجی است. ممکن است دوره این بیماری ۲۰ سال طول بکشد. اکثر افراد پس از تشخیص ۳ تا ۹ سال زندگی می‌کنند.
این بیماری چطور زندگی روزانه را تغییر می‌دهد؟
آلزایمر، تمرکز حواس را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بنابراین عزیز شما ممکن است قادر به انجام کارهای عادی مثل پخت و پز و یا پرداخت صورتحساب نباشد. پژوهشی نشان می‌دهد مشکل تعادل دسته چک اغلب یکی از نشانه‌های نخستین این بیماری است. همان طور که علائم بدتر می‌شوند، بیمار ممکن است افراد آشنا و یا مکان‌های آشنا را نشناسد. او ممکن است به راحتی لوازم آشپزخانه را گم کند و یا به طور نادرستی استفاده کند، مثلاً موهای خود را با چنگال شانه کند. بی اختیاری، مشکلات تعادل و از دست دادن زبان در مراحل پیشرفته رایج هستند.
آیا بیمار نباید رانندگی کند؟
هماهنگی ضعیف، از دست دادن حافظه، و سردرگمی ترکیبی خطرناک برای رانندگی است. اگر احساس می‌کنید عزیز شما نباید رانندگی کند، به او بگویید که چرا نباید این کار را بکند. اگر گوش نمی‌کند، با پزشک مشورت کنید تا وی در این امر مداخله کند. اگر باز هم اصرار دارد که رانندگی کند، به منظور ارزیابی با راهنمایی رانندگی تماس بگیرید. سپس برنامه‌های دیگری برای نیازهای حمل و نقل او طراحی کنید.
آیا ورزش می‌تواند کمک کند؟
فعالیت بدنی می‌تواند به بیمار کمک کند قدرت و هماهنگی عضلانی را حفظ کند. همچنین می‌تواند خلق و خوی او را تقویت کند و به او کمک کند احساس نگرانی کمتری داشته باشد. برای یادگیری اینکه کدام نوع ورزش مناسب است، با پزشک مشورت کنید. فعالیت‌های تکراری، مثل پیاده روی، باغبانی و یا حتی شستن لباس‌ها می‌توانند بهترین کارها برای ایجاد حس آرامش در بیمار باشند.
این بیماری چطور درمان می‌شود؟
هیچ درمانی برای آلزایمر و هیچ راهی برای کاهش آسیب عصبی آن در مغز وجود ندارد. اما داروهایی وجود دارند که به نظر می‌رسد به حفظ مهارت‌های ذهنی و کاهش اثر این بیماری کمک می‌کنند. اگر عزیز شما به موقع درمان شود، می‌تواند مستقل بماند و وظایف روزانه خود را برای یک مدت زمان طولانی‌تری به تنهایی انجام دهد.
نقش مراقب بیمار
اگر شما از کسی که به این بیماری دچار است، مراقبت می‌کنید، احتمالاً بسیاری از کارهای او را انجام می‌دهید، آشپزی، رانندگی، و حسابداری تنها تعدادی از این کارها هستند. در حالی که ممکن است مجبور به رسیدگی برنامه ریزی غذایی و مالی او باشید، عزیز خود را تشویق کنید برخی از کارها را خودش انجام دهد. برچسب زدن روی کابینت و چسباندن یادداشت‌ها برای یادآوری کارهای روزانه، به او کمک خواهد کرد. حتماً جعبه قرص هفتگی برای داروهای او خریداری کنید.
چالش‌های پیش رو در مراقبت از بیمار
در مراحل اولیه، افراد مبتلا به آلزایمر اغلب آنچه برای آنها اتفاق می افتد را درک می‌کنند. آنها ممکن است شرمنده و یا مضطرب باشند. مراقب نشانه‌های افسردگی باشید، چرا که پزشک می‌تواند با دارو آن را مدیریت کند. بعدها، عزیز شما ممکن است پارانوئید یا تهاجمی شود و حتی می‌تواند شما را عصبی کنید. به یاد داشته باشید که این بیماری مسئول این تغییر است. فوراً پزشک را از این نوع رفتار مطلع سازید.
سندرم غروب آفتاب
کارشناسان نمی‌دانند چرا، اما برخی از افراد مبتلا به آلزایمر هنگام غروب خورشید ناراحت می‌شوند. این ناراحتی در عصر و گاهی اوقات تمام طول شب به طول می‌انجامد. برای کاهش تنش، خانه را به خوبی روشن نگه دارید و قبل از غروب آفتاب پرده‌ها را باز کنید تا بیرون دیده نشود. سعی کنید حواس بیمار را به فعالیت مورد علاقه وی و یا تلویزیون پرت کنید. کاری کنید که بیمار پس از صبحانه کافئین مصرف نکند.
هنگامی که بیمار شما را نمی‌شناسد.
بسیاری از افراد مبتلا به آلزایمر در به یاد آوردن نام‌ها مشکل دارند، حتی نزدیکترین افراد را به یاد نمی‌آورند. کاری که می‌توانید به صورت موقت انجام دهید قرار دادن عکس افرادی است که احتمالاً به صورت مکرر آنها را می‌بینند و یا به خوبی با نام‌های نوشته شده در زیر عکس آنها را می‌شناسند. در نهایت، بیمار ممکن است دیگر چهره‌ها را تشخیص ندهد و ممکن است طوری واکنش نشان دهد که گویی اعضای خانواده غریبه هستند. این مسئله می‌تواند ناراحت کننده باشد، به ویژه برای پرستار اصلی بیمار.
علائم هشدار دهنده فشار روانی مراقبِ بیمار
مراقبت از کسی که مبتلا به آلزایمر است می‌تواند از لحاظ جسمی و ذهنی، فرد را تحت فشار قرار دهد. علائم فشار روانی مراقب عبارتند از:
- خشم، غم، و نوسانات خلق و خوی
- سردرد یا مشکل کمر درد
- دشواری در تمرکز
- مشکلات خواب
مراقب خود باشید.
برای جلوگیری از فرسودگی شغلی پرستار، حتماً حداقل چند دقیقه در روز را به کارهایی اختصاص دهید که از آنها لذت می‌برید. با دوستان خود در تماس باشید و زمانی که می‌توانید سرگرمی‌هایی را که دوست دارید انجام دهید. دوست و یا فامیلی را پیدا کنید که از شما حمایت کند. همچنین می‌توانید از طریق انجمن آلزایمر به یک گروه حمایتی پرستار آنلاین و یا محلی بپیوندید.
اسناد ضروری
هنگامی که بیمار هنوز قادر به تصمیم گیری‌های مهم است، با یک وکیل در مورد تهیه پیش نویس دستورات فرد صحبت کنید. این‌ها اسناد و مدارک حقوقی هستند و آنچه را که او بر حسب درمان‌های پزشکی و مراقبت پایان زندگی خود می‌خواهد، شرح می‌دهند. بیمار باید کسی را که در مورد مراقبت‌های سلامت او تصمیم گیری می‌کند و سرمایه گذاری‌های او را از طرف خودش مدیریت می‌کند، نام ببرد. در صورتی که بیمار دیگر قادر به بیان خواسته‌های خود نباشد، این کار به جلوگیری از سردرگمی در آینده کمک خواهد کرد.
مراقبت در خانه
بسیاری از افراد تا هر زمان که ممکن باشد می‌خواهند در خانه خود بمانند. در صورتی که آنها در لباس پوشیدن و یا حمام رفتن خود مشکل داشته باشند، ماندن در خانه راحت نیست. خدمات بهداشتی خانگی می‌تواند به بهداشت شخصی و سایر کارهای روزانه کمک کند. همچنین می‌توانید با نمایندگی‌های محلی سالمندان برای اطلاعات در مورد خدماتی که برای تحویل وعده‌های غذایی و یا حمل و نقل به افراد مسن ارائه می‌دهند، صحبت کنید.
مرکز مراقبت از افراد ناتوان
ممکن است روزی فرا برسد که دیگر نتوان از بیمار شما در منزل مراقبت کرد. اگر او به مراقبت پرستاری ۲۴ ساعته نیاز ندارد، مرکز مراقبت از افراد ناتوان می‌تواند انتخاب خوبی باشد. این مراکز مسکن، غذا، و فعالیت‌ها را تأمین می‌کنند، اما بسیار ارزان‌تر از آسایشگاه سالمندان هستند. به دنبال جایی با بخش مراقبت ویژه برای افراد مبتلا به آلزایمر باشید که بتوانند ۲۴ ساعته بر بیمار نظارت داشته باشند و برای پاسخگویی به نیازهای افراد مبتلا به زوال عقل مراقبت‌های شخصی را انجام دهند.
مراحل بعدی
افراد مبتلا به آلزایمر پیشرفته ممکن است توانایی راه رفتن، صحبت کردن، و یا واکنش نشان دادن به دیگران را از دست بدهند. در نهایت، این بیماری می‌تواند مانع عملکردهای حیاتی، مانند توانایی بلعیدن، شود. در این حالت زمان تغییر مکان مراقبت از منزل به آسایشگاه فرا می‌رسد، آسایشگاه مسکن درد و ناراحتی و اسباب آسایش در اختیار افراد مبتلا به بیماری علاج ناپذیر قرار می‌دهد.
چطور کمک کنیم تا کودکان این بیماری را درک کنند.
کودکان هنگامی که یکی از اعضای خانواده بیماری آلزایمر دارد، ممکن است دچار احساس سردرگمی، ترس، و یا حتی رنجش شوند. اجازه دهید کودک بداند این احساسات طبیعی هستند و سؤالات او را در مورد این بیماری صادقانه جواب دهید. کمک کنید تا با بیمار خاطرات شاد و خوشی‌ها را جشن بگیرد. می‌توانید دفترچه‌ای با تصاویری از زمان‌های شادتر تهیه کنید.
آیا می‌توان از این بیماری جلوگیری کرد؟
آیا می‌توانید کاری انجام دهید تا شانس ابتلا به این بیماری کاهش یابد؟ تحقیقات در این زمینه در حال انجام است، اما به نظر می‌رسد رژیم غذایی و ورزش مهم باشند. مطالعات نشان می‌دهند در افرادی که رژیم غذایی مدیترانه‌ای سرشار از سبزیجات، ماهی و مغزها دارند و فعالیت فیزیکی زیادی دارند شانس ابتلا به بیماری آلزایمر کمتر است.
مقاله مرتبط : ۸ خوراکی برای پیشگیری از آلزایمر یا زوال عقل
سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه
نظرات کاربران