موارد استفاده و عوارض فلکسریل
فلکسریل (سیکلوبنزاپرین) برای درمان اسپاسم عضلانی در دوره ای کوتاه مدت استفاده میشود. این دارو معمولا همراه با استراحت و درمان فیزیکی استفاده می شود و با کمک به شل شدن عضلات اثر گذار است.
نام عمومی: سیکلوبنزاپرین
چگونگی استفاده از فلکسریل
این دارو از طریق دهان یا همراه با غذا یا بدون غذا طبق نظر پزشک معمولا ۳ بار در روز مصرف میشود. دوز دارو براساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین میگردد. این دارو تنها باید در دوره ای کوتاه (به مدت ۳ هفته یا کمتر) استفاده شود مگر اینکه طبق نظر پزشک شما دوره طولانی تری داشته باشد. میزان مصرف خود را افزایش ندهید و یا از این دارو در اغلب موارد یا مدت طولانی تری از مدت تجویز شده، استفاده نکنید. با این کار وضعیت شما سریعتر بهبود نخواهد یافت، بلکه خطر ابتلا به عوارض جانبی افزایش خواهد یافت.
در صورتی که وضعیت شما پس از ۲ تا ۳ هفته همچنان ادامه پیدا کرد و یا اگر بدتر شد پزشک خود را مطلع سازید.
عوارض جانبی فلکسریل
با مصرف این دارو ممکن است خواب آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان، یبوست، یا خستگی رخ دهد. در صورتی که هر یک از این عوارض جانبی ادامه پیدا کنند یا بدتر شوند، بلافاصله پزشک خود را مطلع سازید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما فلکسریل را بدین دلیل تجویز کرده است که فایده آن بیشتر از ریسک عوارض جانبی است. بسیاری از مردم با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورتی که هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: ضربان نامنظم یا سریع قلب، تغییرات ذهنی و خلق و خوی (مانند سردرگمی، توهم) و اشکال در ادرار کردن داشتید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: جوش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی داشتید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
در اینجا لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی ذکر نشده است. اگر متوجه عارضه دیگری شدید که در بالا نیامده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
هشدارها
قبل از مصرف سیکلوبنزاپرین، در صورتی که به این دارو حساسیت دارید پزشک یا داروساز خود را مطلع سازید. این محصول ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده غیرفعال باشد، که می توانند واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر در پی داشته باشند. برای دریافت اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از فلکسریل، سابقه پزشکی خود را به دکتر یا داروساز بگویید، به خصوص سابقه بیماری های کبدی، تیروئید پر کار (پرکاری تیروئید)، انواع بیماری قلبی (مانند نامنظم شدن ضربان قلب، انسداد رگ های قلب، نارسایی قلبی، حمله قلبی اخیر)، اشکال در ادرار (مانند مشکلات ناشی از بزرگ شدن پروستات) و گلوکوم.
این دارو ممکن است موجب سرگیجه یا خواب آلودگی شود. هنگام مصرف این دارو، رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید، و هر گونه فعالیتی که مستلزم هوشیاری است را انجام ندهید تا زمانی که مطمئن شدید که میتوانید با خیال راحت چنین فعالیت هایی را انجام دهید. از مصرف نوشیدنی های الکلی پرهیز کنید.
قبل از عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را در مورد تمام داروهایی که استفاده می کنید مطلع سازید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی).
افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی فلکسریل، به ویژه خواب آلودگی، گیجی، یبوست، یا اشکال در ادرار حساس تر باشند. خواب آلودگی و گیجی می تواند خطر سقوط را افزایش دهد.
در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت لزوم استفاده شود. در مورد خطرات و منافع این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
مشخص نیست که آیا این دارو به شیر مادر نفوذ می کند یا خیر. با این حال، داروهای مشابه به شیر مادر منتقل می شوند. در صورت مصرف این دارو، قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است چگونگی تاثیر داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این مقاله از راستینه شامل تمام تداخلات دارویی امکان پذیر نیست. لیستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی/ داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و به پزشک و داروساز خود ارائه دهید. بدون تایید پزشک دوز هر دارو را شروع، متوقف، و یا تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با فلکسریل تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای ضد افسردگی تریسایکلیک (مانند آمی تریپتیلین، ایمی پرامین).
مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است موجب تداخل دارویی جدی (احتمالا منجر به مرگ میشود) شود. از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. مصرف اکثر مهار کننده های MAO نیز باید دو هفته قبل از درمان با این دارو متوقف شود. از پزشک خود بپرسید که چه موقع مصرف این دارو را شروع یا قطع کنید.
قبل از استفاده از فلکسریل، استفاده از داروهای مخدر که باعث افزایش سروتونین میشوند را به پزشک خود گزارش دهید، از جمله مواد مخدر خیابانی (مانند MDMA / “اکستازی”)، مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاصی (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین) و ترامادول.
در صورت مصرف سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی میشوند از جمله آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، مواد مخدر برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، دیگر شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر ( مانند کدئین) پزشک خود را مطلع سازید.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند آلرژی یا سرفه و سرد محصولات) را بررسی کنید چرا که ممکن است برخی از آنها حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که باعث خواب آلودگی میشوند. با داروساز خود در مورد استفاده از این داروها مشورت کنید، تا با اطمینان خاطر از آنها استفاده کنید.
مصرف دوز بالا یا اوردوز
در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران میتوان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها میتوانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.
نکته های مهم
فلکسریل را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشار خون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه
منبع تصاویر
نظرات کاربران