هنگام آنفولانزا آیا باید نزد پزشک بروید یا صبر کنید تا خودش خوب شود؟

هنگامی که آنفولانزا دارید، یک گزینه در مقابل چشمان تب‌دار شما رژه می‌رود: آیا باید بدن رنجورتان را از رختخواب بیرون بکشید تا به دکتر یا بیمارستان بروید یا فقط خودتان را در پتو بپیچید، مقدار زیادی مایعات بنوشید و از جایتان تکان نخورید؟

دکتر آمش آدالجا، یک متخصص بیماری‌های عفونی و محقق ارشد در مرکز جانز هاپکینز برای ایمنی سلامت می‌گوید که مراجعه‌ی افراد بیمار به بیمارستان یا کمک گرفتن از متخصصان هیچ ضرری ندارد. داروهای ضدویروسی که می‌توانند به افراد مبتلا به آنفولانزا کمک کنند، در صورتی که زودتر تجویز شوند، موثرتر هستند. او می‌گوید در رابطه با تصمیم گیری در مورد رفتن به مطب پزشک یا بیمارستان، علامت اصلی که افراد باید مراقب آن باشند، تنگی نفس است.

او می‌گوید: «وقتی کسی قادر نیست به‌طور معمول نفس بکشد، ممکن است نشانه‌ی آن باشد که آنفولانزای او به ذات‌الریه پیشرفت کرده است و فرد باید فورا به دنبال کمک پزشکی برود.» داشتن مشکل تنفسی به این معناست که عفونت به سمت پایین حرکت کرده است. ویروس آنفولانزا معمولا قسمت فوقانی دستگاه تنفسی را آلوده می‌کند. به‌عنوان مثال نایژه‌ها (لوله‌هایی که به ریه‌ها می‌رسند). اگر عفونت به ریه‌ها حرکت کند و باعث ذات‌الریه شود، حال بیمار می‌تواند خیلی سریع بدتر شود.

آدالجا می‌گوید نشانه‌ی دیگر آنفولانزای بسیار شدید که به درمان نیاز دارد، تب بسیار بالاست. اگر دمای بدن فرد ۱۰۱ درجه‌ی فارنهایت (۳۸٫۳ درجه‌ی سانتیگراد) یا بالاتر باشد و تب او پس از مصرف استامینوفن یا یک داروی بدون نیاز به نسخه‌ی دیگر هم بهتر نشود، آنگاه شخص باید حتما به پزشک مراجعه کند. تب، ضربان قلب را بالا می‌برد که به بدن فشار وارد می‌کند. همچنین تب باعث می‌شود که فرد احساس ضعف و ناتوانی کند. بنابراین اگر احساس می‌کنید که نمی‌توانید با تب‌تان کنار بیایید، به پزشک مراجعه کنید.

دلیل سوم برای مراجعه به پزشک، احساس خستگی کامل است، تا حدی که قادر به انجام هیچ کاری نیستید و کاملا زمین‌گیر شده‌اید.

آدالجا می‌گوید برخی از گروه‌ها در معرض خطر بالاتری برای دچار شدن به ذات‌الریه یا سایرعوارض ناشی از آنفولانزا هستند. به عنوان مثال زنان باردار، افرادی که پیوند عضو داشته‌اند و بیماران سرطانی که تحت شیمی درمانی هستند، باید با مشاهده‌ی اولین علائم بیماری به پزشک مراجعه کنند. به علاوه کسانی که از بچه‌ها یا افراد مسن مراقبت می‌کنند، در صورتی که به آنفولانزای آنها مشکوک هستند، باید آنها را نزد پزشک ببرند.

کودکان زیر ۶ ماه، افراد سالخورده‌ی ضعیف و افرادی با مشکلات تنفسی مانند آسم شدید در معرض خطر بسیار بالای دچار شدن به ذات‌الریه در طول ابتلا به عفونت آنفولانزا هستند.

پزشکان به این علت نگران بروز ذات‌الریه در بیماران آنفولانزایی هستند که ذا‌ت‌الریه باعث تضعیف عملکرد ریه می‌شود و بدن ممکن است نتواند اکسیژن کافی دریافت کند. در موارد شدید، بیماران مبتلا به آنفولانزا ممکن است دچار مشکل تنفسی شدیدی به نام دیسترس تنفسی حاد شوند و لازم باشد در بیمارستان بستری شده و به آنها اکسیژن وصل شود.

آن دسته از افراد مبتلا به آنفولانزا که تصمیم می‌گیرند در خانه بمانند، باید علائم‌شان را به دقت تحت نظر بگیرند. آدالجا می‌گوید:‌«مطمئن شوید که حالتان بهتر می‌شود. اگر اینطور نیست – اگر نفس کشیدن برای‌تان سخت‌تر شده، اگر تب‌تان پایین نیامده یا انجام فعالیت‌های روزمره برای‌تان سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود – لازم است به پزشک مراجعه کنید.»

او می‌گوید که اگر احساس بیماری می‌کنید، ممکن است مفید باشد که با پزشک‌تان تماس بگیرید. در طول فصل آنفولانزا، پزشکان می‌دانند که اکثر افراد با علائم خاص، آنفولانزا دارند. بنابراین آنها اغلب حاضرند با داروخانه تماس بگیرند و نسخه‌ی داروی ضدویروسی را به‌صورت تلفنی به آنها اعلام کنند تا بیمار مجبور نباشد اول به مطب مراجعه نماید.

مقاله مرتبط : قرص مسکن بخوریم یا درد بکشیم ؟