عوامل خطرساز اعتياد!

افراد با هرگونه پس زمينه و باوری مي توانند اعتیاد را تجربه کنند. دشوار است بفهمید که چرا برخی افراد نسبت به دیگران مستعدتر به اعتیاد هستند. صرف نظر از تربیت و اصول اخلاقی شما، عوامل زیادی می توانند خطر معتاد شدن به الکل و سایر مواد مخدر را افزایش دهند. ژنتیک، محیط، سابقه پزشکی و سن همگی در این مسئله نقش دارند. انواع خاصی از داروها و روش های استفاده از آنها نیز بیشتر از بقیه اعتیاد آور هستند.

ژنتیک

اعتیاد موضوع اراده ضعیف یا نداشتن اصول اخلاقی نیست. واکنش های شیمیایی که در هنگام داشتن اعتیاد در مغز شما اتفاق می افتد بسیار متفاوت از واکنش هایی است که در افراد بدون اعتیاد، اتفاق می افتد. این امر توضیح می دهد که چرا یک فرد ممکن است هر وقت که بخواهد برای تفریح سیگار بکشد، در عین حال فردی دیگر نیاز داشته باشد روزانه این کار را انجام دهد.

وراثت یک عامل خطر مهم برای اعتیاد است. طبق گفته موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر، تا نیمی از خطر ابتلا به الکل، نیکوتین یا سایر مواد مخدر بر اساس ژنتیک است. اگر یکی از اعضای خانواده شما اعتیاد را تجربه کرده است، بیشتر احتمال دارد که شما نیز اعتیاد را تجربه کنید.

اگر “شخصیتی اعتیاد آور” در اطراف خود داشته باشید، ممکن است در معرض طیف وسیعی از اعتیادها قرار بگیرید. به عنوان مثال، اگر والدین الکلی داشته باشید، ممکن است انتخاب کنید که نوشیدنی الکل مصرف نمی کنید، اما باز به سیگار کشیدن یا قمار معتاد می شوید.

محیط

عوامل محیطی نیز می توانند خطر ابتلا به اعتیاد را افزایش دهند. برای کودکان و نوجوانان، عدم دخالت والدین می تواند منجر به افزایش ریسک پذیری یا امتحان کردن الکل و سایر مواد مخدر شود. جوانانی که از سوء مصرف را تجربه میکنند یا توسط والدین نادیده گرفته میشوند، ممکن است برای مقابله با احساسات خود از مواد مخدر یا الکل استفاده کنند.

فشار همسالان یکی دیگر از عوامل خطر برای اعتیاد است، به ویژه در میان جوانان و نوجوانان. حتی زمانی که آشکار یا اجباری نباشد، فشار از طرف دوستان برای مصرف، می تواند محیطی از “آزمایش و امتحان کردن” مواد مخدر را ایجاد کند که می تواند به اعتیاد منجر شود. در دسترس بودن یک ماده در گروه اجتماعی شما می تواند خطر ابتلا به معتاد شدن شما را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال، مقدار زیادی الکل در بسیاری از موقعیت های اجتماعی که در میان دانش آموزان و یا دانشجویان هستند، وجود دارند.

اگر در حال تلاش برای رهایی از اعتیاد هستید، ممکن است لازم باشد از عوامل محرک محیطی، از جمله برخی فعالیت ها، موقعیت ها یا افراد اجتناب کنید. به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد از افرادی که قبلا همراه آنها مواد مخدر مصرف میکرده اید دوری کنید. ممکن است در محافل و موقعیت های اجتماعی خاص میل بیشتری به مصرف مواد مخدر داشته باشید و خطر ابتلا به عود را افزایش دهید. این مسئله ممکن است حتی پس از یک دوره طولانی خویشتن داری رخ دهد.

تشخیص های دوگانه

در جامعه پزشکی، اگر شما هم اختلال اعتیاد و هم یکی دیگر از مشکلات سلامت روانی، مانند افسردگی، داشته باشید، “تشخیص دوگانه” دارید. مسائل مربوط به سلامت روانی می توانند خطر ابتلا به اعتیاد را افزایش دهد. اعتیاد به نوبه خود، می تواند شدت سایر بیماری های روحی روانی را افزایش دهد. این یک چرخه ی بدی ایجاد میکند که در آن اعتیاد شما به سرعت پیشرفت و عواقب شدید ایجاد می کند. شما ممکن است احساس کنید الکل یا مواد مخدر علائم افسردگی شما را برای یک دوره کوتاه مدت کاهش میدهند. اما در بلند مدت، اعتیاد به احتمال زیاد چیزهای بدتر در پی خواهد داشت.

سایر شرایط پزشکی نیز می توانند خطر ابتلا به اعتیاد را افزایش دهند. به عنوان مثال، اگر بعد از جراحی قرص های مسکن درد مصرف کنید، ممکن است در معرض خطر ابتلا به اعتياد قرار بگیرید. آسیب یا بیماری ممکن است شیوه زندگی شما را نیز تغییر دهند به طوری که شما را تشویق به استفاده از مواد مخدر یا الکل به عنوان مکانیسم مقابله با آن کنند.

پزشک شما می تواند به شما در اتخاذ استراتژی های بهتر برای مقابله با تغییرات در سلامتی و شیوه زندگی کمک کند.

شروع مصرف در سنین پایین تر

یکی دیگر از عوامل خطر برای اعتیاد، سن شروع این رفتار است. نظرسنجی انجام شده توسط موسسه ملی سوء مصرف الکل و مشروبات الکلی نشان داد که جوانان بین ۱۸ تا ۲۴ ساله بیشتر احتمال دارد هم اختلالات مصرف الکل و هم سایر مواد مخدر را داشته باشند. رفتارهای اعتیاد آور در جوانی نیز می توانند بر رشد مغز شما تأثیر بگذارند و شما را در معرض ابتلا به اختلالات روانی قرار دهند، بنابراین وقتی بزرگتر می شوید بیشتر مستعد اعتیاد هستید و اعتیاد شما پیشرفت می کند.

ماده مخدر انتخابی

در حالی که برخی از موارد اعتیاد به آرامی در طی چند ماه یا چند سال پیشرفت می کنند، برخی دیگر سریعتر پیش می روند. هدف اعتیاد شما می تواند نقش مهمی ایفا کند.

مواد مخدری مانند کوکائین، هروئین و متامفتامین نسبت به مصرف الکل یا ماری جوانا از لحاظ جسمی بسیار اعتیاد آور هستند. مرحله ترک کوکائین یا هروئین از لحاظ جسمی دردناک تر است. این مسئله میتواند شما را به استفاده بیشتر و در دوزهای بیشتر برای جلوگیری از علائم ترک وادار کند. این امر می تواند روند اعتیاد را تسریع کند و خطر عوارض جدی از جمله اوردوز را افزایش دهد.

روش مصرف

درست همانطور که مواد مخدر خاص ممکن است بیشتر از برخی دیگر اعتیادآور باشند، روش مصرف آنها نیز می تواند خطر ابتلا به اعتیاد را افزایش دهد. مواد مخدری که از طریق کشیدن دود یا تزریق وارد بدن می شوند، نسبت به مواد مخدری که خورده میشوند، بیشتر اعتیاد آور هستند. هنگامی که سیگار می کشید یا مواد مخدر تزریق می کنید، آنها به جای اینکه از کبد و دیگر اندام هایی که ابتدا آنها را فیلتر میکنند، عبور کنند، مستقیما به جریان خون و مغز وارد می شوند.

پیشگیری

حتی اگر خطرهای بسیاری برای اعتياد وجود داشته باشد، می توانید با آن مبارزه کنید یا از آن اجتناب کنید. عوامل خطر می توانند شانس شما را برای معتاد شدن افزایش دهند، اما آنها تضمین نمی کنند که شما اعتیاد را تجربه خواهید کرد.

اگر فاکتورهای خطر زیادی برای اعتیاد دارید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما در مورد اعتياد، خطر ابتلا به آن و استراتژی هایی که برای جلوگیری از آن نیاز دارید، مشاوره دهند. آنها ممکن است خویشتن داری را توصیه کنند و پیشنهاد کنند که از مصرف الکل، مواد مخدر و یا رفتارهای اعتیاد آور دیگر اجتناب کنید.

اگر مشکوک به اعتیاد هستید، از پزشک خود کمک بخواهید. آنها ممکن است مشاوره، دارو یا سایر گزینه های درمانی را توصیه کنند. ممکن است از یک اعتیاد بهبود یابید و زندگی سالمی داشته باشد.

مقاله مرتبط: علائم اعتیاد به مواد مخدر