تفاوت بین بیماری آنفولانزا و شبه آنفولانزا!
وقتی به وسط فصل زمستان می رسیم، ممکن است بیمار شویم و برای کمک به پزشک مراجعه کنیم، ممکن است تصور کنیم که دچار بیماری آنفولانزا شده ایم. اما اگر پزشک “بیماری شبه آنفولانزا” را تشخیص دهد چه میکنید؟
بیماری شبه آنفولانزا می تواند یک واژه گیج کننده باشد. بنابراین راستینه در این مقاله به اختلاف بین این دو بیماری و تشخیص آنها و علائم این دو بیماری می پردازد. تفاوت بین بیماری های آنفولانزا و شبه آنفولانزا چیست؟
آنفولانزا و شبه آنفولانزا
آنفولانزا یک بیماری تنفسی مسری است که توسط ویروس های آنفولانزا ایجاد می شود که بینی، گلو و گاهی ریه ها را آلوده می کنند. علائم آنفولانزا شامل موارد زیر هستند:
“بیماری شبه آنفولانزا”، محدوده وسیع تری دارد. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، با ابتلا به بیماری شبه آنفولانزا، شما تب حداقل ۱۰۰درجه فارنهایت و سرفه یا گلودرد دارید اما علت این علائم مشخص نیست.
پزشکان چطور می گویند شما به بیماری آنفولانزا مبتلا هستید یا به بیماری شبه آنفولانزا؟ آنفولانزا از آزمایش سواب بینی یا گلو تشخیص داده می شود. بیماری شبه آنفلوانزا یک تشخیص بالینی است، به این معنی که بیماری شبه آنفولانزا شامل آزمایش رسمی نیست. پزشک به سادگی با معاینه شما در مورد بیماری تصمیم می گیرد.
بیماری شبه آنفولانزا زمانی تشخیص داده میشود که پزشکان مطمئن نیستند که چه ویروسی در ایجاد علائم و نشانه های سرماخوردگی شدید نقش دارد و چندین ویروس تنفسی دیگر می توانند تشخیص آنفولانزا را دشوارتر سازند.
دکتر آنجلا کمپبل، یکی از مقامات پزشکی در بخش آنفولانزای مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آتلانتا میگوید: “ بیماری شبه آنفلوانزا می تواند شامل سایر ویروس های تنفسی باشد که باعث می شوند افراد احساس بیماری کنند- ویروس های سرماخوردگی معمولی، ویروس سین سی شیال تنفسی (RSV)، ویروس پاراآنفولانزا، حتی راینو ویروس که شایع ترین علت سرماخوردگی است. تمام علائم شبیه به آنفولانزا هستند.”
دکتر مایکل ایسون، استاد بیماری های عفونی و پیوند عضو در دانشگاه نورث وسترن در ایوانستون، می گوید: “صرف نظر از علت، درمان هم مشابه است. ”
وی در ادامه میگوید: بیماری شبه آنفولانزا به ما میگوید که ویروسی دارید که احتمالا سیستم تنفسی شما را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث ایجاد بی حالی شما میشود و در حال حاضر به غیر از آنفولانزا، درمان های خوبی برای این ویروس های دیگر وجود ندارند، بنابراین ما فقط علائم را درمان می کنیم.
تشخیص بیماری شبه آنفولانزا می تواند به این معنی باشد که پزشک شما فکر می کند که شما آنفولانزا دارید اما هیچ مشخصه ای در انجام آزمایش رسمی آنفولانزا مشاهده نمیکند.
کمپبل می گوید: “آزمایش آنفلوآنزا ممکن است برای برخی کمک کننده باشد، اما برای اکثریت افراد، نباید انتظار داشت که آزمایش کمکی کند. اکثر مردم احتمالا به آزمایش نیاز ندارند، زیرا در آنچه پزشک برحسب علائم شما توصیه می کند، تغییری ایجاد نخواهد کرد.”
دکتر ویلیام شافنر، متخصص بیماری های عفونی در دانشکده پزشکی دانشگاه وندربیلت در نشویل، می گوید: “آزمایشات می توانند گران و غیر قابل اعتماد نیز باشند و بسیاری از پزشکان تنها زمانی از آنها استفاده میکنند که از تشخیص موردی که به ندرت در طول یک دوره شیوع آنفولانزا رخ میدهد، مطمئن نیستند.”
وی در ادامه میگوید: “در بیشتر موارد، اگر به خاطر بیماری شبه آنفولانزا در بیمارستان بستری شوید، آزمایشات رسمی آنفولانزا انجام می شوند. بعضی از پزشکان آزمایش سریع که در مطب آنها در دسترس است انجام میدهند، اما این آزمایش سریع می تواند بسیار نادرست باشد. بنابراین اگر در دوره شیوع آنفولانزا باشیم و بیماری مبتلا به بیماری ای که به نظر شبیه آنفولانزا می رسد به مطب مراجعه کند، پزشک او را با آزمایش گرفتن اذیت نمیکند و درمان را شروع خواهد کرد.
بیماری آنفولانزا در برابر بیماری شبه آنفولانزا چطور درمان میشود؟
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها معتقد است داروهای ضد ویروسی یک گزینه درمانی برای آنفولانزا هستند. آنها می توانند نشانه ها را کاهش دهند و دوره بیماری را کوتاه و به یک یا دو روز برسانند. به گفته این سازمان اگر این داروها ظرف ۴۸ ساعت پس از شروع علائم مصرف شوند، بیشترین تاثیر را دارند، اگر چه در صورتی که بعد از این مدت مصرف شوند باز هم می توانند به مبارزه با عوارض شدید آنفولانزا کمک کنند.
خواه شما آنفولانزا داشته باشید یا شبه آنفولانزا پزشکان موارد زیر را به شما توصیه می کنند:
مقدار زیادی مایعات بنوشید. عفونت های ویروسی و تب می توانند به خصوص در کودکان و سالمندان، موجب دهیدراته شدن بدن شوند. شافنر میگوید: “این مسئله نه تنها باعث احساس ناخوشایند در شما می شود، بلکه می تواند شما مستعد ابتلا به پنومونی کند.”
استراحت کنید و زیاد بخوابید. بدن شما برای بهبودی، نیاز به استراحت دارد.
داروهای سرماخوردگی و آنفولانزای بدون نسخه را برای درمان علائم مختلف از قبیل احتقان و سرفه استفاده کنید. تیلنول، ادویل، یا موترین می توانند به کنترل تب، درد و ناراحتی کمک کنند.
از دستگاه بخور یا دوش آب گرم برای نرم کردن غشای مخاطی، باز کردن سینوس ها و باز شدن بینی در صورت گرفتگی، استفاده کنید.
به گفته پزشکان مهم است که بدانید آنتی بیوتیک ها به درمان آنفولانزا کمکی نمیکنند زیرا این داروها فقط عفونت های باکتریایی را درمان میکنند. پزشکان توصیه میکنند، ضد ویروس ها می توانند برای درمان هر دو بیماری آنفولانزا و شبه آنفولانزا گزینه خوبی باشند.
ایسون، استاد دانشگاه نورث وسترن می گوید: “بسیاری از بیماران می خواهند با تجویز آنتی بیوتیک از مطب بیرون بروند، اما بیماری شبه آنفولانزا احتمالا توسط یک ویروس ایجاد شده است، بنابراین آنتی بیوتیک نیاز ندارید. مصرف آنتی بیوتیکی که نیازی به آن ندارید، می تواند باعث ایجاد مقاومت در برابر آنتی بیوتیک شود، و پس از آن اگر شما دچار پنومونی شوید، ممکن است دارو یا داروهای مناسب برای درمان این عفونت برای شما تاثیری نداشته باشند.”
اگر فکر می کنید که دچار آنفولانزا یا شبه آنفولانزا شده اید، چه باید بکنید؟
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها می گوید: برای بیمارانی که از جوانب دیگر سالم هستند، می توانید انتظار داشته باشید که با ابتلا به آنفولانزا چند روز تا ۲ هفته بیمار باشند. بیماری شبه آنفولانزا نیز همین طور است.
ایسون میگوید: “اگر بیماری احساس میکند اگر یک یا دو روز دیرتر به کار خود بازگردد بهتر است، بنابراین به دنبال مراقبت پزشکی و استفاده از ضد ویروس باشد. اگر علائم خفیف هستند و شما نمی خواهید از کار خود عقب بمانید و قصد دارید در خانه نمانید، باز هم مراقبت پزشکی و استفاده از ضدویروس معقول است.”
اما اگر از شرایط خاص پزشکی رنج ببرید، حامله باشید، یا دیگر شرایط پرخطر داشته باشید، ممکن است عفونت های جدی تری را تجربه کنید، بستری شوید، یا حتی به خاطر عوارض آنفولانزا جان خود را از دست بدهید، به همین دلیل کارشناسان می گویند سعی نکنید به تنهایی این بیماری را مدیریت کنید.
کمپل، یکی از مقامات پزشکی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های امریکا میگوید: اگر در معرض خطر هستید فورا به پزشک مراجعه کنید. افراد مبتلا به بیماری خاص، کودکان کمتر از ۲ سال و افراد بالای ۶۵ سال تأمل نکنند و فورا به پزشک مراجعه کنند. در مراحل اولیه بیماری پزشک را ببینید تا به پزشک اجازه دهید تصمیم گیری خوبی در مورد درمان با داروهای ضد ویروسی داشته باشد.
چه موقع احتمال دارد که به بیماری آنفولانزا یا شبه آنفولانزا مبتلا شویم؟
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها سطوح هر دو بیماری آنفولانزا و شبه آنفولانزا را در طول فصل آنفولانزا پیگیری کرد، فصل آنفولانزا می تواند در اواخر مهرماه یا آبان ماه آغاز و تا اردیبهشت ادامه یابد، اما معمولا بین آذر و دی ماه به اوج خود می رسد.
باید مراقب چه عوارض و پیامدهایی از این بیماری باشیم؟
به گفته شافنر، متخصص در دانشگاه واندربیلت، در ابتدا، تب از بین خواهد رفت، اما اگر سرفه شما مدت زمان طولانی طول کشید نگران نباشید. سرفه می تواند مدت طولانی تری بماند، زیرا این ویروس ها می توانند واکنش التهابی ایجاد کنند و مدت طولانی تری در لوله های برونش و سینوسها باقی بمانند.
آبریزش بینی اغلب اولین نشانه سرماخوردگی است و این مشکل آزاردهنده ممکن است ۲ هفته طول بکشد! در ابتدا موکوس شفاف است و بعد از چند روز زرد رنگ و ابری شکل می شود. آنفولانزا هم می تواند منجر به آبریزش بینی شود، اگرچه اغلب این طور نیست. استفاده از قطره های آب نمک بینی را امتحان کنید.
بعد از چند روز باید متوجه یک روند کلی بهبودی شوید. اگر این طور نباشد و تب چند روز ادامه یابد یا سرفه بدتر شود، با پزشک خود تماس بگیرید.
نشانه های دیگری از عوارض شامل علائمی هستند که بهبود می یابند و پس از آن بدتر می شوند، تنگی نفس، یا تبی که قطع نمیشود و پس از آن دوباره بروز میکند. این موارد می توانند علائم عفونت های ثانویه باشند و شما باید فورا به پزشک مراجعه کنید.
چگونه می توانم بهترین روش پیشگیری را در پیش بگیرم؟
پزشکان می گویند بهترین کاری که می توانید برای جلوگیری از ابتلا به بیماری انجام دهید، تزریق واکسن آنفولانزا در ابتدای فصل آنفولانزا است. این کار میتواند از شما محافظت کند و یا موجب شود علائم شما شدت کمتری داشته باشند. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، واکسیناسیون مرگ و میر، بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU)، مدت زمانیکه افراد در ICU باقی می مانند و میزان زمان صرف شده در بیمارستان به خاطر آنفولانزا را کاهش می دهد.
اگر به بیماری هایی نظیر دیابت، بیماری ریه، بیماری قلبی یا برخی از شرایط دیگر که سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می کنند مبتلا هستید، یا اگر سالمند هستید، بهتر است در صورتی که آنفولانزا در منطقه شما شایع است، از رفتن به مکان های شلوغ خودداری کنید.
شافنر می گوید: “اگر بیماری مهمی داشته باشید و به آنفولانزا مبتلا شوید، احتمال بیشتری دارد که به عوارض آنفولانزا همچون پنومونی و بستری شدن در بیمارستان، دچار شوید. بنابراین ممکن است زمان آن باشد که در صورت شیوع بیماری در منطقه ای که زندگی میکنید، اندکی گوشه گیری در پیش بگیرید.”
اگر بیمار هستید، باز هم کارهایی باید انجام دهید تا بتوانید از انتقال آن به دیگران جلوگیری کنید. توصیه ها عبارتند از:
- خود را از دیگران دور نگه دارید. شافنر می گوید: “عفونت های تنفسی بسیار مسری هستند، انتقال بیماری از یک روز قبل از آنکه بیمار شوید شروع میشود و تا بهبودی کامل ادامه دارد.” از تماس نزدیک با افراد دیگر اجتناب کنید، در رختخواب بمانید، یا خود را از خانواده، هم اتاقی ها یا عزیزانتان جدا کنید، بنابراین بیماری خود را به دیگران انتقال نمی دهید.
- در خانه بمانید. هنگامی که علائم شما شدید هستند، به محل کار، مدرسه، باشگاه یا مکان های مذهبی نروید و یا کارهای اداری را بعدا انجام دهید زیرا نباید ویروس خود را گسترش دهید.
- هنگام سرفه یا عطسه جلوی دهان و بینی خود را با دستمال بگیرید تا از گسترش ویروس جلوگیری شود.
- دستان خود را تمیز کنید. این کار مانع از گسترش میکروب ها میشود.
- از لمس بینی، چشم ها و دهان خود اجتناب کنید، زیرا میکروب ها اغلب پس از دست زدن به چیزی که آلوده است، گسترش می یابند.
- سطوحی که در خانه، محل کار و مدرسه با آنها در تماس هستید را تمیز و ضدعفونی کنید، به خصوص زمانی که کسی بیمار است، بنابراین از گسترش میکروب ها جلوگیری می شود.
نظرات کاربران